Στάχτη μες στο ποτήρι μου
τα λόγια σου και πίνω
πίνω και ασταμάτητα
σ’ ακούω να μιλάς
καίγομαι και ζαλίζομαι
μα ακόμα σε αφήνω
λόγια σαν κάρβουνα καυτά
πάνω μου να πετάς
Ποιος θα μου δώσει δύναμη
μακριά σου να πετάξω
ποιος θα μου δώσει δύναμη
μακριά σου να κρυφτώ
Μα είναι η καρδιά μου αδύναμη
και πώς να τη διατάξω
να πάψει να σε αγαπά
έστω για ένα λεπτό
ποιος θα μου δώσει δύναμη…
Σαν αναμμένο σίδερο
το βλέμμα σου με καίει
οι σκέψεις μου μπερδεύτηκαν
και δε σ’ ακούω πια
ακούω μόνο το πιοτό
που σιωπηλά μου λέει
πως μόνο η στάχτη έμεινε
απ’ την παλιά φωτιά
Ποιος θα μου δώσει δύναμη
μακριά σου να πετάξω
ποιος θα μου δώσει δύναμη
μακριά σου να κρυφτώ
Μα είναι η καρδιά μου αδύναμη
και πως να τη διατάξω
να πάψει να σε αγαπά
έστω για ένα λεπτό
που να βρω Θεέ μου δύναμη…
|
Stáchti mes sto potíri mu
ta lógia su ke píno
píno ke astamátita
s’ akuo na milás
kegome ke zalízome
ma akóma se afíno
lógia san kárvuna kaftá
páno mu na petás
Pios tha mu dósi dínami
makriá su na petákso
pios tha mu dósi dínami
makriá su na kriftó
Ma ine i kardiá mu adínami
ke pós na ti diatákso
na pápsi na se agapá
ésto gia éna leptó
pios tha mu dósi dínami…
San anamméno sídero
to vlémma su me kei
i sképsis mu berdeftikan
ke de s’ akuo pia
akuo móno to piotó
pu siopilá mu léi
pos móno i stáchti émine
ap’ tin paliá fotiá
Pios tha mu dósi dínami
makriá su na petákso
pios tha mu dósi dínami
makriá su na kriftó
Ma ine i kardiá mu adínami
ke pos na ti diatákso
na pápsi na se agapá
ésto gia éna leptó
pu na vro Theé mu dínami…
|