Έβγα τελάλη μου κι άιντε στο σεργιάνι
πες το μαντάτο που κρύβω στην καρδιά
το παλικάρι μου θέλει να μου βάλει
φύλλα της λεμονιάς πάνω στα μαλλιά.
Σαν έρθει Κυριακή θ’ ανάψουνε οι ζήλιες
θα γίνει παντρειά και σ’ εκκλησιά θα μπω
μ’ αγάπη και κρασί θα ζήσω νύχτες χίλιες
μ’ εκείνον π’ αγαπώ, μ’ εκείνον π’ αγαπώ.
Έβγα τελάλη μου κι άιντε στο σεργιάνι
πες για τη χάρη μου που αφήνω γεια
νύχτες που έκλαιγα σε μονό ντιβάνι
και τα κρυφόλεγα με τη Παναγιά.
Σαν έρθει Κυριακή θ’ ανάψουνε οι ζήλιες
θα γίνει παντρειά και σ’ εκκλησιά θα μπω
μ’ αγάπη και κρασί θα ζήσω νύχτες χίλιες
μ’ εκείνον π’ αγαπώ, μ’ εκείνον π’ αγαπώ.
|
Έvga teláli mu ki áinte sto sergiáni
pes to mantáto pu krívo stin kardiá
to palikári mu théli na mu váli
fílla tis lemoniás páno sta malliá.
San érthi Kiriakí th’ anápsune i zílies
tha gini pantriá ke s’ ekklisiá tha bo
m’ agápi ke krasí tha zíso níchtes chílies
m’ ekinon p’ agapó, m’ ekinon p’ agapó.
Έvga teláli mu ki áinte sto sergiáni
pes gia ti chári mu pu afíno gia
níchtes pu éklega se monó ntiváni
ke ta krifólega me ti Panagiá.
San érthi Kiriakí th’ anápsune i zílies
tha gini pantriá ke s’ ekklisiá tha bo
m’ agápi ke krasí tha zíso níchtes chílies
m’ ekinon p’ agapó, m’ ekinon p’ agapó.
|