Αφού για σένα είμαι ξένος τώρα πια
και δε χωράω στη δική σου την καρδιά
θα φύγω σαν ένας θεός ξεθωριασμένος,
ξένος, για πάντα ξένος.
Εγώ που ήμουνα θεός
θα φύγω τώρα σαν τρελός,
θα φύγω σαν κυνηγημένος.
Εγώ που ήμουνα θεός
θα φύγω τώρα σαν τρελός,
απόκληρος και πικραμένος.
Εγώ ο ξένος, εγώ ο ξένος.
Εγώ ο ξένος που σ’ αγάπησα πολύ
κι απ’ την αγάπη έχω τόσο πικραθεί
θα γίνω τώρα ένας σταθμός λησμονημένος,
ξένος, για πάντα ξένος.
|
Afu gia séna ime ksénos tóra pia
ke de choráo sti dikí su tin kardiá
tha fígo san énas theós ksethoriasménos,
ksénos, gia pánta ksénos.
Egó pu ímuna theós
tha fígo tóra san trelós,
tha fígo san kinigiménos.
Egó pu ímuna theós
tha fígo tóra san trelós,
apókliros ke pikraménos.
Egó o ksénos, egó o ksénos.
Egó o ksénos pu s’ agápisa polí
ki ap’ tin agápi écho tóso pikrathi
tha gino tóra énas stathmós lismoniménos,
ksénos, gia pánta ksénos.
|