Κάνω πως σ’ έχω ξεχάσει
και πως είμαι δυνατός
ότι ήσουνα μια στάση
κι είν’ ο δρόμος ανοιχτός,
θέλω απ’ όλους να κρυφτώ
μα από σένα δεν μπορώ.
Εγώ που σ’ αγάπησα τόσο
ποτέ δεν μπορώ να σκεφτώ
αλλού την καρδιά μου να δώσω
γιατί σαν τρελός σ’ αγαπώ.
Εγώ που σ’ αγάπησα τόσο
ποτέ δεν μπορώ να σκεφτώ
ψυχή και κορμί να προδώσω
για σένα υπάρχω και ζω.
Λέω δε μ’ ενδιαφέρει
τώρα που ‘σαι αλλουνού
ότι τα ‘χω καταφέρει
να σε βγάλω από το νου,
θέλω απ’ όλους να κρυφτώ
μα από σένα δεν μπορώ.
Εγώ που σ’ αγάπησα τόσο
ποτέ δεν μπορώ να σκεφτώ
αλλού την καρδιά μου να δώσω
γιατί σαν τρελός σ’ αγαπώ.
Εγώ που σ’ αγάπησα τόσο
ποτέ δεν μπορώ να σκεφτώ
ψυχή και κορμί να προδώσω
για σένα υπάρχω και ζω.
|
Káno pos s’ écho ksechási
ke pos ime dinatós
óti ísuna mia stási
ki in’ o drómos anichtós,
thélo ap’ ólus na kriftó
ma apó séna den boró.
Egó pu s’ agápisa tóso
poté den boró na skeftó
allu tin kardiá mu na dóso
giatí san trelós s’ agapó.
Egó pu s’ agápisa tóso
poté den boró na skeftó
psichí ke kormí na prodóso
gia séna ipárcho ke zo.
Léo de m’ endiaféri
tóra pu ‘se allunu
óti ta ‘cho kataféri
na se vgálo apó to nu,
thélo ap’ ólus na kriftó
ma apó séna den boró.
Egó pu s’ agápisa tóso
poté den boró na skeftó
allu tin kardiá mu na dóso
giatí san trelós s’ agapó.
Egó pu s’ agápisa tóso
poté den boró na skeftó
psichí ke kormí na prodóso
gia séna ipárcho ke zo.
|