Ζήτα μου να κατεβάσω απ’ τον ουρανό τ’ αστέρια,
στο κορμί μου να καρφώσω χίλια κοφτερά μαχαίρια,
άσε να ‘μαι η σκιά σου και το χώμα που πατάς,
χάρισέ μου μία νύχτα και θα κάνω ό,τι ζητάς.
Είδα είδα, τόσα είδα, μεταξένια, είδα, στολίδια,
είδα είδα, πόσα είδα, κι όμως τίποτα δεν είδα,
μέχρι που σ’ αντίκρυσα κι όλα τ’ άλλα μίσησα.
Ζήτα μου τον κόσμο όλο μπρος στα πόδια σου να φέρω,
την καρδιά μου να σου δώσω κι όλα να τα υποφέρω,
άσε να `μαι στη ζωή σου όσα έχεις φανταστεί,
κράτα με στην αγκαλιά σου μια μοναδική στιγμή.
Είδα είδα, τόσα είδα, μεταξένια, είδα, στολίδια,
είδα είδα, πόσα είδα, κι όμως τίποτα δεν είδα,
μέχρι που σ’ αντίκρυσα κι όλα τ’ άλλα μίσησα.
Κι όλα τ’ άλλα μίσησα.
|
Zíta mu na kateváso ap’ ton uranó t’ astéria,
sto kormí mu na karfóso chília kofterá macheria,
áse na ‘me i skiá su ke to chóma pu patás,
chárisé mu mía níchta ke tha káno ó,ti zitás.
Ida ida, tósa ida, metaksénia, ida, stolídia,
ida ida, pósa ida, ki ómos típota den ida,
méchri pu s’ antíkrisa ki óla t’ álla mísisa.
Zíta mu ton kósmo ólo bros sta pódia su na féro,
tin kardiá mu na su dóso ki óla na ta ipoféro,
áse na `me sti zoí su ósa échis fantasti,
kráta me stin agkaliá su mia monadikí stigmí.
Ida ida, tósa ida, metaksénia, ida, stolídia,
ida ida, pósa ida, ki ómos típota den ida,
méchri pu s’ antíkrisa ki óla t’ álla mísisa.
Ki óla t’ álla mísisa.
|