|
Είμαι ένα γράμμα πεταμένο μες στο δρόμο
κανείς δε μ’ άνοιξε ποτέ να με διαβάσει
Δεν αξιώθηκα να βρω έναν ταχυδρόμο
να με σηκώσει και μετά ας με μοιράσει
Είμαι ένα γράμμα, μια σελίδα τσακισμένη
ένα χαμένο μες στη νύχτα περιστέρι
κανείς δε σ’ άγγιξε καρδιά μου ματωμένη
μήπως το αίμα του λερώσει τ’ άσπρο χέρι
Είμαι ένα γράμμα δίχως διεύθυνση και πλέω
όπου με πάει η βροχή μες στη βραδιά και κλαίω
ας είν’ το τέλος μου τουλάχιστον ωραίο
βαρκούλα χάρτινη να παίζουν τα παιδιά
|
Ime éna grámma petaméno mes sto drómo
kanis de m’ ánikse poté na me diavási
Den aksióthika na vro énan tachidrómo
na me sikósi ke metá as me mirási
Ime éna grámma, mia selída tsakisméni
éna chaméno mes sti níchta peristéri
kanis de s’ ángikse kardiá mu matoméni
mípos to ema tu lerósi t’ áspro chéri
Ime éna grámma díchos diefthinsi ke pléo
ópu me pái i vrochí mes sti vradiá ke kleo
as in’ to télos mu tuláchiston oreo
varkula chártini na pezun ta pediá
|
