|
Όταν λες πως με θες με ζαλίζεις
σαν μια σβούρα στο φως μη γυρίζεις
και σε θέλω κι εγώ, στο φιλί σου μεθώ
είναι απλό, τόσο απλό σ’ αγαπώ
Όταν δίνεις πολλά μετανιώνεις
και όταν φεύγεις μακριά με τελειώνεις
σε μια κόλαση ζω τι να κάνω κι εγώ
είναι απλό σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
Όλος ο κόσμος είσαι εσύ
όλη η ζωή μου μια στιγμή
γέλα μου δώσ’ μου να ζω
είναι απλό σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
Πριν σε δω η καρδιά πάει να σπάσει
αν αυτό που θα πω θα σου φτάσει
αν θα είναι αρκετό, αν θα είναι σωστό
είναι απλό, τόσο απλό, τόσο απλό
Έλα πάμε μαζί άγγελέ μου
σ’ όποιο αστέρι κι αν βγει ουρανέ μου
θα σε πάρω αγκαλιά, θα σου δώσω φτερά
είναι απλό, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
Όλος ο κόσμος είσαι εσύ
όλη η ζωή μου μια στιγμή
γέλα μου δώσ’ μου να ζω
είναι απλό σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
|
Όtan les pos me thes me zalízis
san mia svura sto fos mi girízis
ke se thélo ki egó, sto filí su methó
ine apló, tóso apló s’ agapó
Όtan dínis pollá metaniónis
ke ótan fevgis makriá me teliónis
se mia kólasi zo ti na káno ki egó
ine apló s’ agapó, s’ agapó
Όlos o kósmos ise esí
óli i zoí mu mia stigmí
géla mu dós’ mu na zo
ine apló s’ agapó, s’ agapó
Prin se do i kardiá pái na spási
an aftó pu tha po tha su ftási
an tha ine arketó, an tha ine sostó
ine apló, tóso apló, tóso apló
Έla páme mazí ángelé mu
s’ ópio astéri ki an vgi urané mu
tha se páro agkaliá, tha su dóso fterá
ine apló, s’ agapó, s’ agapó
Όlos o kósmos ise esí
óli i zoí mu mia stigmí
géla mu dós’ mu na zo
ine apló s’ agapó, s’ agapó
|
