Είναι αργά
μου λες ψιθυριστά
λες κι έχεις γίνει
ένα με το σκοτάδι.
Τόση αγάπη
πως χωράει σ’ ένα φιλί
όλου του κόσμου τα καλά
σε ένα χάδι.
Σίμωσε και κοιμήσου τώρα
έξω ζυγώνει το πρωί
κι ο ήλιος καμιά χαραμάδα
θα ζητάει μέσα να μπει.
Τα χείλη κρύωσαν
το κορμί χαλάρωσε
κι οι δυο κοιτάζουμε
την κάφτρα του τσιγάρου.
Κι οι δυο ακούμε
το ρολόι να μετρά
τα δευτερόλεπτα
στην αγκαλιά ο ένας του άλλου.
|
Ine argá
mu les psithiristá
les ki échis gini
éna me to skotádi.
Tósi agápi
pos chorái s’ éna filí
ólu tu kósmu ta kalá
se éna chádi.
Símose ke kimísu tóra
ékso zigóni to pri
ki o ílios kamiá charamáda
tha zitái mésa na bi.
Ta chili kríosan
to kormí chalárose
ki i dio kitázume
tin káftra tu tsigáru.
Ki i dio akume
to rolói na metrá
ta defterólepta
stin agkaliá o énas tu állu.
|