Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάω
κι άσπρα φορώ όταν πενθώ
να με λυπούνται οι άλλοι δεν το πάω
και κάνω πως δε σ’ αγαπώ
Δεν ταίριαξα στις λογικές του κόσμου
δεν μ’ είχε η αγάπη στα δεξιά
καλύτερός μου φίλος ο εαυτός μου
και κολλητή μου η μοναξιά
Μα είναι κάτι δειλινά
που άλλο δεν αντέχω
λέω θα πάρω τα βουνά
λέω θα τρελαθώ
και απαιτώ να ‘ρθεις ξανά
και απαιτώ να σ’ έχω
έστω και για μια φορά
πριν να σκοτωθώ
Εγώ είμαι μυστήρια ιστορία
κόντρα πηγαίνω στον καιρό
και βάζω την καρδιά μου τιμωρία
αν καταλάβω πως πονώ
Κομμάτια κι αν με κάνει η ορφάνια
λέξη για σένανε καμιά
το βράδυ με κοιμίζει η περηφάνια
και με ξυπνάει η ερημιά
Μα είναι κάτι δειλινά
που άλλο δεν αντέχω
λέω θα πάρω τα βουνά
λέω θα τρελαθώ
και απαιτώ να ‘ρθεις ξανά
και απαιτώ να σ’ έχω
έστω και για μια φορά
πριν να σκοτωθώ
|
Egó giortázo pánta ótan ponáo
ki áspra foró ótan penthó
na me lipunte i álli den to páo
ke káno pos de s’ agapó
Den teriaksa stis logikés tu kósmu
den m’ iche i agápi sta deksiá
kalíterós mu fílos o eaftós mu
ke kollití mu i monaksiá
Ma ine káti diliná
pu állo den antécho
léo tha páro ta vuná
léo tha trelathó
ke apetó na ‘rthis ksaná
ke apetó na s’ écho
ésto ke gia mia forá
prin na skotothó
Egó ime mistíria istoría
kóntra pigeno ston keró
ke vázo tin kardiá mu timoría
an katalávo pos ponó
Kommátia ki an me káni i orfánia
léksi gia sénane kamiá
to vrádi me kimízi i perifánia
ke me ksipnái i erimiá
Ma ine káti diliná
pu állo den antécho
léo tha páro ta vuná
léo tha trelathó
ke apetó na ‘rthis ksaná
ke apetó na s’ écho
ésto ke gia mia forá
prin na skotothó
|