Αυτές οι ρεματιές κι αυτά τα βράχια
κι αυτά τα σπίτια δίπλα στο γιαλό
αυτές οι μάνες με το κάρβουνο στα μάτια τους
κι αυτά τα κύματα που φεύγουν και ξαναγυρνούν
αυτά τα πεύκα με τα χαραγμένα λόγια
κι ο Κωνσταντίνος, ο καημός που πέταξε σαν το πουλί
κι εκείνα που δεν πρόφτασαν οι κήρυκες,
παρά μονάχα ψεύτες και ρουφιάνοι,
Ω! πολιτεία με το βράδιασμα κοντά στους ταρσανάδες
στην αγορά, στον καφενέ και στο ποδόσφαιρο
είσαι η Πρέβεζα, τα Γιάννενα και το Κιλκίς,
το Μεσολόγγι, ο Πόντος κι η Ερμούπολις
Ω! πολιτεία του αμανέ στα τουρκοχώρια
μ’ αυτές τις ρεματιές κι αυτά τα βράχια
μ’ αυτά τα σπίτια δίπλα στο γιαλό
μ’ αυτές τις μάνες με το κάρβουνο στα μάτια τους
θα `ρθει ο καιρός που θα φανούν οι κήρυκες
κι όχι μονάχα ψεύτες και ρουφιάνοι.
|
Aftés i rematiés ki aftá ta vráchia
ki aftá ta spítia dípla sto gialó
aftés i mánes me to kárvuno sta mátia tus
ki aftá ta kímata pu fevgun ke ksanagirnun
aftá ta pefka me ta charagména lógia
ki o Konstantínos, o kaimós pu pétakse san to pulí
ki ekina pu den próftasan i kírikes,
pará monácha pseftes ke rufiáni,
O! politia me to vrádiasma kontá stus tarsanádes
stin agorá, ston kafené ke sto podósfero
ise i Préveza, ta Giánnena ke to Kilkís,
to Mesolóngi, o Póntos ki i Ermupolis
O! politia tu amané sta turkochória
m’ aftés tis rematiés ki aftá ta vráchia
m’ aftá ta spítia dípla sto gialó
m’ aftés tis mánes me to kárvuno sta mátia tus
tha `rthi o kerós pu tha fanun i kírikes
ki óchi monácha pseftes ke rufiáni.
|