Φτάνει δεν αντέχω άλλο
τέρμα ως εδώ
Για κατάχρηση αγάπης
σε κατηγορώ
Έχεις βάλει στην καρδιά σου
χίλιες κλειδαριές
Και μοιράζεις αντικλείδια
δίχως ενοχές
Παίζεις με τα μάτια και γίνομαι κομμάτια
τα απαγορευμένα σ’αρέσουν τελικά
Παίζεις δεν σε νοιάζει αυτό αν με πειράζει
και αν με τσαλακώνεις στα αισθηματικά
Είσαι ότι να’ναι,φοβάμαι
κι αδέσποτη καρδιά
Η σιγουριά σου,θες να’μαι
κι εσύ στο γενικά
Είσαι ότι να’ναι,λυπάμαι
και φεύγω μακρυά
Εμείς οι δυο δεν κολλάμε
δεν πάμε πουθενά
Φτάνει όσα μου’χεις κάνει
δεν δικαιολογώ
Μέσα μου έχεις διαλύσει
ο,τι αγαπώ
Σήκω φύγε απ΄την ζωή μου
κι απ’τον δρόμο μου
Κι άφησε με να τα σπάω
με τον πόνο μου
|
Ftáni den antécho állo
térma os edó
Gia katáchrisi agápis
se katigoró
Έchis váli stin kardiá su
chílies klidariés
Ke mirázis antiklidia
díchos enochés
Pezis me ta mátia ke ginome kommátia
ta apagorevména s’arésun teliká
Pezis den se niázi aftó an me pirázi
ke an me tsalakónis sta esthimatiká
Ise óti na’ne,fováme
ki adéspoti kardiá
I siguriá su,thes na’me
ki esí sto geniká
Ise óti na’ne,lipáme
ke fevgo makriá
Emis i dio den kolláme
den páme puthená
Ftáni ósa mu’chis káni
den dikeologó
Mésa mu échis dialísi
o,ti agapó
Síko fíge ap΄tin zoí mu
ki ap’ton drómo mu
Ki áfise me na ta spáo
me ton póno mu
|