|
Δευτέρα, πρώτη μέρα στη ζωή χωρίς εσένα
Στο τραπέζι ο καφές μόνο για μένα
Άδεια η κούπα σου κι η θέση σου κενή
Δευτέρα πρώτη μέρα η σιωπή παντού στο σπίτι
Η καρδιά μου αφού το ξέρεις σου ανήκει
Γιατί αλλάζεις τώρα εσύ διαδρομή
Δευτέρα αχ θεέ μου πως μισώ αυτή τη μέρα
Εφιάλτης θα ‘ναι απο ‘δω και πέρα
Τέσσερις τοίχοι και το βλέμμα στο κενό
Δευτέρα δε θα έχω πια δική σου καλημέρα
Η απουσία σου με οδηγεί στην τρέλα
Δεν αντέχω μακριά σου δε μπορώ
Δευτέρα πρώτη μέρα που ξυπνώ χωρίς εσένα
Πόσο θα ‘θελα να ήταν όλα ψέμα
Ένα όνειρο κακό που έχω δει
Δευτέρα ένα πιστόλι η μοναξιά με μια σφαίρα
Που την ελπίδα μου πηγαίνει παραπέρα
Κι εμένα στην καρδιά πυροβολεί
|
Deftéra, próti méra sti zoí chorís eséna
Sto trapézi o kafés móno gia ména
Άdia i kupa su ki i thési su kení
Deftéra próti méra i siopí pantu sto spíti
I kardiá mu afu to kséris su aníki
Giatí allázis tóra esí diadromí
Deftéra ach theé mu pos misó aftí ti méra
Efiáltis tha ‘ne apo ‘do ke péra
Tésseris tichi ke to vlémma sto kenó
Deftéra de tha écho pia dikí su kaliméra
I apusía su me odigi stin tréla
Den antécho makriá su de boró
Deftéra próti méra pu ksipnó chorís eséna
Póso tha ‘thela na ítan óla pséma
Έna óniro kakó pu écho di
Deftéra éna pistóli i monaksiá me mia sfera
Pu tin elpída mu pigeni parapéra
Ki eména stin kardiá pirovoli
|
