Μοιάζεις με τρομοκράτη
που όταν γυρνώ την πλάτη
με βόμβες μου ανατινάζεις τη ζωή
Μου στέλνεις μανιφέστα
και μου ζητάς τα ρέστα
στήνεις παγίδες απ’ το βράδυ ως το πρωί
Εξ’ επαφής
πυροβολείς και τρέχεις να μου κρυφτείς
αφήνεις ίχνη όμως και θα βρεθείς
καλύτερα λοιπόν να μου παραδοθείς
Εξ’ επαφής
μ’ αυτά τα μάτια σου στα άκρα με εξωθείς
αφήνεις ίχνη όμως και θα βρεθείς
καλύτερα να μου παραδοθείς
Γλυκέ μου τρομοκράτη
το τρίτο μου το μάτι
είναι στ’ αλήθεια λίγο καταστροφικό
Στα δίχτυα σου με φέρνει
για να με αρρωσταίνει
μα σ’ αγαπάω μ’ ένα τρόπο εκρηκτικό
|
Miázis me tromokráti
pu ótan girnó tin pláti
me vómves mu anatinázis ti zoí
Mu stélnis manifésta
ke mu zitás ta résta
stínis pagides ap’ to vrádi os to pri
Eks’ epafís
pirovolis ke tréchis na mu kriftis
afínis íchni ómos ke tha vrethis
kalítera lipón na mu paradothis
Eks’ epafís
m’ aftá ta mátia su sta ákra me eksothis
afínis íchni ómos ke tha vrethis
kalítera na mu paradothis
Gliké mu tromokráti
to tríto mu to máti
ine st’ alíthia lígo katastrofikó
Sta díchtia su me férni
gia na me arrosteni
ma s’ agapáo m’ éna trópo ekriktikó
|