Όμως και πάλι αναδύεσαι
σπίθα τρελή που δυναμώνει
και θ’ ανταμώνουμε εκεί
εκεί που η αγάπη δεν τελειώνει.
Μες τη δική σου αμμοθύελλα
χώμα το σώμα μου θα δεις
θα ’ρθεις ντυμένη από έρωτα
μέσα στη γύμνια αυτής της γης.
Κι εξαντλήθηκα
στον πυρετό απ’ το κορμί σου αποκοιμήθηκα
μέσα στο αίμα το δικό σου πως διαλύθηκα
κι εξαντλήθηκα…
Κι εξαντλήθηκα
στον πυρετό απ’ το κορμί σου αποκοιμήθηκα
το διψασμένο το φιλί σου δε φοβήθηκα
κι εξαντλήθηκα…
Όμως και πάλι ξετυλίγομαι
απ’ το σκοτάδι της ψυχής μου
πεισματωμένη πυρκαγιά
καίω στην αύρα της ζωής μου
Μες στη δική δική σου απαλότητα
λαχανιασμένο θα με βρεις
θα ’ρθεις ντυμένη από έρωτα
μέσα στη γύμνια αυτής της γης…
Κι εξαντλήθηκα
στον πυρετό απ’ το κορμί σου αποκοιμήθηκα
μέσα στο αίμα το δικό σου πως διαλύθηκα
κι εξαντλήθηκα…
Κι εξαντλήθηκα
στον πυρετό απ’ το κορμί σου αποκοιμήθηκα
το διψασμένο το φιλί σου δε φοβήθηκα
κι εξαντλήθηκα…
|
Όmos ke páli anadíese
spítha trelí pu dinamóni
ke th’ antamónume eki
eki pu i agápi den telióni.
Mes ti dikí su ammothíella
chóma to sóma mu tha dis
tha ’rthis ntiméni apó érota
mésa sti gimnia aftís tis gis.
Ki eksantlíthika
ston piretó ap’ to kormí su apokimíthika
mésa sto ema to dikó su pos dialíthika
ki eksantlíthika…
Ki eksantlíthika
ston piretó ap’ to kormí su apokimíthika
to dipsasméno to filí su de fovíthika
ki eksantlíthika…
Όmos ke páli ksetilígome
ap’ to skotádi tis psichís mu
pismatoméni pirkagiá
keo stin avra tis zoís mu
Mes sti dikí dikí su apalótita
lachaniasméno tha me vris
tha ’rthis ntiméni apó érota
mésa sti gimnia aftís tis gis…
Ki eksantlíthika
ston piretó ap’ to kormí su apokimíthika
mésa sto ema to dikó su pos dialíthika
ki eksantlíthika…
Ki eksantlíthika
ston piretó ap’ to kormí su apokimíthika
to dipsasméno to filí su de fovíthika
ki eksantlíthika…
|