|
Ζούμε σ’ ένα κόσμο
που ‘χει πάθει βλάβη
μοιάζει με καράβι
δίχως μηχανή
Κι ίσως αν οι βλάβες
δεν διορθωθούνε
να τον καταπιούνε
οι ωκεανοί
Δε μ’ ενδιαφέρει
αν η γη γυρίζει
και γιατί γυρίζει
με ρυθμό αργό
Κι αν θα σταματήσει
δε μ’ ενδιαφέρει
μου κρατάς το χέρι
και γυρίζω εγώ
Είσαι αυτό που θέλω
το ‘χω καταλάβει
είσαι ό,τι μ’ ανάβει
και με λειτουργεί
Ο δικός μου κόσμος
το γλυκό σου στόμα
το ζεστό σου σώμα
η δική μου γη
Κάτι λέει συμβαίνει
με της γης τη σφαίρα
μέρα με τη μέρα
χάνει μια στροφή
Κι ίσως σταματήσει
αν δεν βρουν τα λάθη
και μοιραία θα ‘ρθει
η καταστροφή
Δε μ’ ενδιαφέρει
τι θα πάθει ο κόσμος
κι αν χαθεί συντόμως
δε μ’ απασχολεί
Κι έστω κι αν βουλιάξει
τι με νοιάζει εμένα
τώρα έχω εσένα
και μου πάει πολύ
Είσαι αυτό που θέλω
το ‘χω καταλάβει
είσαι ό,τι μ’ ανάβει
και με λειτουργεί
Ο δικός μου κόσμος
το γλυκό σου στόμα
το ζεστό σου σώμα
η δική μου γη
Δε μ’ ενδιαφέρει
αν η γη γυρίζει
και γιατί γυρίζει
με ρυθμό αργό
Κι αν θα σταματήσει
δε μ’ ενδιαφέρει
μου κρατάς το χέρι
και γυρίζω εγώ
|
Zume s’ éna kósmo
pu ‘chi páthi vlávi
miázi me karávi
díchos michaní
Ki ísos an i vláves
den diorthothune
na ton katapiune
i okeani
De m’ endiaféri
an i gi girízi
ke giatí girízi
me rithmó argó
Ki an tha stamatísi
de m’ endiaféri
mu kratás to chéri
ke girízo egó
Ise aftó pu thélo
to ‘cho katalávi
ise ó,ti m’ anávi
ke me liturgi
O dikós mu kósmos
to glikó su stóma
to zestó su sóma
i dikí mu gi
Káti léi simveni
me tis gis ti sfera
méra me ti méra
cháni mia strofí
Ki ísos stamatísi
an den vrun ta láthi
ke mirea tha ‘rthi
i katastrofí
De m’ endiaféri
ti tha páthi o kósmos
ki an chathi sintómos
de m’ apascholi
Ki ésto ki an vuliáksi
ti me niázi eména
tóra écho eséna
ke mu pái polí
Ise aftó pu thélo
to ‘cho katalávi
ise ó,ti m’ anávi
ke me liturgi
O dikós mu kósmos
to glikó su stóma
to zestó su sóma
i dikí mu gi
De m’ endiaféri
an i gi girízi
ke giatí girízi
me rithmó argó
Ki an tha stamatísi
de m’ endiaféri
mu kratás to chéri
ke girízo egó
|
