|
Αν δε φύγει το πλοίο και σήμερα
τι φοβάσαι, θα έρθει η στιγμή
που τα πλοία θα φύγουν σαν σύννεφα
και θα μπεις σ’ όλα μέσα εσύ
Απ’ το τζάμι οι δυο μας θα βλέπουμε
τις στιγμές μιας φευγάτης ζωής
Τα νησιά, τα φιλιά, όλα αντέχουνε
αν αντέχουμε, φως μου εμείς
Δεν έχει άλλους χειμώνες
Δεν έχει άλλες βροχές
Λες στις καρδιές που ήταν μόνες
Έξω βγες, έξω βγες, έξω βγες
Δεν έχει μάτια να στάζουνε
Δεν έχει δάκρυ εδώ
Τώρα τα χείλη φωνάζουν
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ!
Θα γεμίσουμε όλα τα γήπεδα
Συναυλίες, τραγούδι, γιορτή
Θα `μαι εντάξει αν είσαι και σήμερα
Αν κοιτάζω ό,τι βλέπεις κι εσύ
Μόλις σβήσουν τα φώτα θα βγαίνουμε
Μες στην πόλη χιλιάδες μαζί
Μα στο τέλος του δρόμου θα μένουμε
Μόνο οι δυο, μόνο εγώ, μόνο εσύ
|
An de fígi to plio ke símera
ti fováse, tha érthi i stigmí
pu ta plia tha fígun san sínnefa
ke tha bis s’ óla mésa esí
Ap’ to tzámi i dio mas tha vlépume
tis stigmés mias fevgátis zoís
Ta nisiá, ta filiá, óla antéchune
an antéchume, fos mu emis
Den échi állus chimónes
Den échi álles vrochés
Les stis kardiés pu ítan mónes
Έkso vges, ékso vges, ékso vges
Den échi mátia na stázune
Den échi dákri edó
Tóra ta chili fonázun
S’ agapó, s’ agapó, s’ agapó
S’ agapó!
Tha gemísume óla ta gípeda
Sinavlíes, tragudi, giortí
Tha `me entáksi an ise ke símera
An kitázo ó,ti vlépis ki esí
Mólis svísun ta fóta tha vgenume
Mes stin póli chiliádes mazí
Ma sto télos tu drómu tha ménume
Móno i dio, móno egó, móno esí
|
