|
Τις ώρες που εσύ περνάς
Με χαζά αστεία
Τις ώρες που πολεμάς
Τη μικρή σου ανία
Τις ώρες που μένεις
Σε χαμένη χώρα
Τις ώρες αυτές
Εγώ στη σκέψη σου ζω
Να μη νιώθεις μοναξιά
Δώσ’ μου μια ματιά
Ανάβει
Το βράδυ
Καίει τ’ αστέρια
Που πέφτουν να σε βρουν
Και σου γελάνε
Θυμήσου, κρατήσου
Στα δυο μου χέρια
Έλα να κάνουμε μια ευχή
Και άσε πίσω
Όλα εκείνα που πονάνε
Τις ώρες που εσύ ξεχνάς
Το παιδί που κρύβεις
Τις ώρες που ενώ γελάς
Ένα δάκρυ πνίγεις
Τις ώρες που μένεις
Σε χαμένη αγάπη
Τις ώρες αυτές
Εγώ στη σκέψη σου ζω
Δεν υπάρχει λογική
Στη δική μας τη στιγμή
Κι ότι ζήσαμε μισό
Προσπερνάει τον καιρό
Που μας ήθελε μαζί
Μη μου φύγεις δες
Ανάβει
|
Tis óres pu esí pernás
Me chazá astia
Tis óres pu polemás
Ti mikrí su anía
Tis óres pu ménis
Se chaméni chóra
Tis óres aftés
Egó sti sképsi su zo
Na mi nióthis monaksiá
Dós’ mu mia matiá
Anávi
To vrádi
Kei t’ astéria
Pu péftun na se vrun
Ke su geláne
Thimísu, kratísu
Sta dio mu chéria
Έla na kánume mia efchí
Ke áse píso
Όla ekina pu ponáne
Tis óres pu esí ksechnás
To pedí pu krívis
Tis óres pu enó gelás
Έna dákri pnígis
Tis óres pu ménis
Se chaméni agápi
Tis óres aftés
Egó sti sképsi su zo
Den ipárchi logikí
Sti dikí mas ti stigmí
Ki óti zísame misó
Prospernái ton keró
Pu mas íthele mazí
Mi mu fígis des
Anávi
|
