Θάλασσες ήπια μοιρασμένες σε μπουκάλια
που το καθένα μ’ άνοιγε κι άλλη πληγή
με έκαψε βλέπεις η φωτιά που είχες στα μάτια
χίλια κομμάτια και η αιτία είσαι εσύ.
Έλεγες ποτέ, στο ποτέ σου δε θα άντεχα
μου είπες ψέματα γιατί τόσα ψέματα
έλεγες μαζί στην ζωή μα και στον θάνατο
μια χαριστική βολή και ένα παράπονο.
Λόγια και εικόνες στου μυαλού μου τις οθόνες
κι ίδια σκέψη σε επανάληψη ξανά
ποιος θα ζεσταίνει του κορμιού σου τους χειμώνες
σε ποιον θα δίνεις τα επόμενα φιλιά.
Έλεγες ποτέ, στο ποτέ σου δε θα άντεχα
μου είπες ψέματα γιατί τόσα ψέματα
έλεγες μαζί στην ζωή μα και στον θάνατο
μια χαριστική βολή και ένα παράπονο.
|
Thálasses ípia mirasménes se bukália
pu to kathéna m’ ánige ki álli pligí
me ékapse vlépis i fotiá pu iches sta mátia
chília kommátia ke i etía ise esí.
Έleges poté, sto poté su de tha ántecha
mu ipes psémata giatí tósa psémata
éleges mazí stin zoí ma ke ston thánato
mia charistikí volí ke éna parápono.
Lógia ke ikónes stu mialu mu tis othónes
ki ídia sképsi se epanálipsi ksaná
pios tha zesteni tu kormiu su tus chimónes
se pion tha dínis ta epómena filiá.
Έleges poté, sto poté su de tha ántecha
mu ipes psémata giatí tósa psémata
éleges mazí stin zoí ma ke ston thánato
mia charistikí volí ke éna parápono.
|