Δε ξέρω τι έπαθα… μαζί σου κι ανοίγομαι
Εγώ που συνήθιζα… απ’ όλους να κρύβομαι
Απόψε ο έρωτας… φωτιά που δε σβήνεται
Στο λέω, καλύτερα -για μένα- δε γίνεται
Δικά σου… τα δικά μου
Ζωή κι όνειρά μου… σ’ εσένα τα χάρισα
Το «σ’ αγαπώ» καρδιά μου
Αλλού δεν το είπα… για σένα το κράτησα
Δικά σου… τα δικά μου
Και τη θάλασσά μου… μπροστά σου την έκαψα
Στα πλήκτρα της καρδιάς μου
Απόψε τραγούδια… για σένανε έγραψα
Δικά σου… δικά σου… δικά σου… όλα μου
Φιλιά μου… κλειδιά μου… κορμί και χρόνια μου
Δεν ξέρω τι έγινε… και φίλους μου έχασα
Θυμάμαι με κοίταξες… πώς λέγομαι ξέχασα
Και πλάνα ασπρόμαυρα…γεμίσανε χρώματα
«Μ’ αρέσεις» ψιθύρισα…μου βγήκε αυθόρμητα
|
De kséro ti épatha… mazí su ki anigome
Egó pu siníthiza… ap’ ólus na krívome
Apópse o érotas… fotiá pu de svínete
Sto léo, kalítera -gia ména- de ginete
Diká su… ta diká mu
Zoí ki ónirá mu… s’ eséna ta chárisa
To «s’ agapó» kardiá mu
Allu den to ipa… gia séna to krátisa
Diká su… ta diká mu
Ke ti thálassá mu… brostá su tin ékapsa
Sta plíktra tis kardiás mu
Apópse tragudia… gia sénane égrapsa
Diká su… diká su… diká su… óla mu
Filiá mu… klidiá mu… kormí ke chrónia mu
Den kséro ti égine… ke fílus mu échasa
Thimáme me kitakses… pós légome kséchasa
Ke plána asprómavra…gemísane chrómata
«M’ arésis» psithírisa…mu vgíke afthórmita
|