Μ’ αποφεύγεις μ’ έναν τρόπο εχθρικό,
επειδή είμ’ από τζάκι φτωχικό,
μα αφού έτσι εσύ το κρίνεις,
την καρδιά σου μη μου δίνεις,
μα δικαίωμα μου είναι να σ’ αγαπώ,
μα αφού έτσι εσύ το κρίνεις,
την καρδιά σου μη μου δίνεις,
μα δικαίωμα μου είναι να σ’ αγαπώ.
Τι πικρός, τι πικρός,
της αγάπης, που είν’ ο αναστεναγμός,
τι σκληρό, τι σκληρό,
της καρδιάς ν’ ακούς μονάχος τον παλμό.
Μα αφού έτσι εσύ το κρίνεις,
την καρδιά σου μη μου δίνεις,
μα δικαίωμα μου είναι να σ’ αγαπώ.
Στη ζωή σου αφού δεν μπορώ να μπω,
εγώ ζω με το δικό μου τον καημό,
ούτε πάω να σε πείσω, την καρδιά σου να κερδίσω,
μα δικαίωμα μου είναι να σ’ αγαπώ,
ούτε πάω να σε πείσω, την καρδιά σου να κερδίσω,
μα δικαίωμα μου είναι να σ’ αγαπώ.
Τι πικρός, τι πικρός,
της αγάπης, που είν’ ο αναστεναγμός,
τι σκληρό, τι σκληρό,
της καρδιάς ν’ ακούς μονάχος τον παλμό.
Μα αφού έτσι εσύ το κρίνεις,
την καρδιά σου μη μου δίνεις,
μα δικαίωμα μου είναι να σ’ αγαπώ.
|
M’ apofevgis m’ énan trópo echthrikó,
epidí im’ apó tzáki ftochikó,
ma afu étsi esí to krínis,
tin kardiá su mi mu dínis,
ma dikeoma mu ine na s’ agapó,
ma afu étsi esí to krínis,
tin kardiá su mi mu dínis,
ma dikeoma mu ine na s’ agapó.
Ti pikrós, ti pikrós,
tis agápis, pu in’ o anastenagmós,
ti skliró, ti skliró,
tis kardiás n’ akus monáchos ton palmó.
Ma afu étsi esí to krínis,
tin kardiá su mi mu dínis,
ma dikeoma mu ine na s’ agapó.
Sti zoí su afu den boró na bo,
egó zo me to dikó mu ton kaimó,
ute páo na se piso, tin kardiá su na kerdíso,
ma dikeoma mu ine na s’ agapó,
ute páo na se piso, tin kardiá su na kerdíso,
ma dikeoma mu ine na s’ agapó.
Ti pikrós, ti pikrós,
tis agápis, pu in’ o anastenagmós,
ti skliró, ti skliró,
tis kardiás n’ akus monáchos ton palmó.
Ma afu étsi esí to krínis,
tin kardiá su mi mu dínis,
ma dikeoma mu ine na s’ agapó.
|