Εγώ μεγάλωσα στου έρωτα τη πόλη
εκεί που βγαίνουνε τρελοί και ονειροπόλοι
αν η αλήθεια ενοχλεί δεν με ενδιαφέρει
χτυπάω πάντα την γροθιά μου στο μαχαίρι
Έχω περίεργο μυαλό καλά το ξέρω
και με τον τρόπο που αγαπάω δεν συμφέρω
Έμαθα καρδιά μου, πουθενά να μην δειλιάζω
μόνος μου για την αγάπη με ένα καθεστώς τα βάζω
Έμαθα καρδιά μου, να ζητάω όσα θέλω
οι εχθροί μου και οι φίλοι να μου βγάζουν το καπέλο
Εγώ περπάτησα σε σύννεφα και νύχτες
και έφερα τούμπα της ζωής μου τους πλανήτες
εμένα όνειρο σβηστό δεν με φοβίζει
ούτε και όταν μια κατάσταση ραγίζει
Έχω περίεργο μυαλό καλά το ξέρω
και με τον τρόπο που αγαπάω δεν συμφέρω
|
Egó megálosa stu érota ti póli
eki pu vgenune treli ke oniropóli
an i alíthia enochli den me endiaféri
chtipáo pánta tin grothiá mu sto macheri
Έcho períergo mialó kalá to kséro
ke me ton trópo pu agapáo den simféro
Έmatha kardiá mu, puthená na min diliázo
mónos mu gia tin agápi me éna kathestós ta vázo
Έmatha kardiá mu, na zitáo ósa thélo
i echthri mu ke i fíli na mu vgázun to kapélo
Egó perpátisa se sínnefa ke níchtes
ke éfera tuba tis zoís mu tus planítes
eména óniro svistó den me fovízi
ute ke ótan mia katástasi ragizi
Έcho períergo mialó kalá to kséro
ke me ton trópo pu agapáo den simféro
|