Εσύ δεν ένιωσες ποτέ σου αδυναμία
Εσύ δεν έχασες ποτέ σου στα σημεία
Ποτέ δεν είδες την πληγή
που μέρα νύχτα αιμορραγεί
Ποτέ σου δεν κατάλαβες, ω, ω
Εσύ δεν ένιωσες τη γεύση
από ένα δάκρυ
Εσύ δεν έμαθες τι πάει να πει αγάπη
Ποτέ δεν είδες ερημιά να σου τρυπάει την καρδιά
Ποτέ σου δεν αισθάνθηκες πόσο υποφέρω
Με πεθαίνεις λίγο, λίγο
κάθε σ’ αγαπώ σου είναι
Δολοφονία εν ψυχρώ
Είσαι θάνατος γλυκός
Εσύ δεν ράγισες ποτέ σου σ’ ένα βλέμμα
Μέσα σου τρέχει δηλητήριο για αίμα
Δεν ξέρεις τι θα πει ντροπή
Ποτέ δεν είχες την ψυχή
Το μόνο που αγάπησες είναι ο εαυτός σου
Με πεθαίνεις λίγο, λίγο
κάθε σ’ αγαπώ σου είναι
Δολοφονία εν ψυχρώ
Είσαι θάνατος γλυκός
Εσύ δεν ένιωσες ποτέ την αγωνία
να σε στριμώχνει το σκοτάδι στη γωνία
Εσύ είσαι δήμιος τυφλός
Ποτέ δε σ’ αγγιξε το φως
Εμένα όμως μ’ έκαψες
κι έμεινε η στάχτη.
|
Esí den énioses poté su adinamía
Esí den échases poté su sta simia
Poté den ides tin pligí
pu méra níchta emorragi
Poté su den katálaves, o, o
Esí den énioses ti gefsi
apó éna dákri
Esí den émathes ti pái na pi agápi
Poté den ides erimiá na su tripái tin kardiá
Poté su den esthánthikes póso ipoféro
Me pethenis lígo, lígo
káthe s’ agapó su ine
Dolofonía en psichró
Ise thánatos glikós
Esí den rágises poté su s’ éna vlémma
Mésa su tréchi dilitírio gia ema
Den kséris ti tha pi ntropí
Poté den iches tin psichí
To móno pu agápises ine o eaftós su
Me pethenis lígo, lígo
káthe s’ agapó su ine
Dolofonía en psichró
Ise thánatos glikós
Esí den énioses poté tin agonía
na se strimóchni to skotádi sti gonía
Esí ise dímios tiflós
Poté de s’ angikse to fos
Eména ómos m’ ékapses
ki émine i stáchti.
|