Ένα χειμωνιάτικο πρωί
έφυγα απ’ το σπίτι σαν τρελή
ο αέρας μου τρυπούσε
το κορμί και μου ζητούσε
μια απόφαση ηρωική.
Πήρα εφημερίδα και στυλό
βρήκα διαμέρισμα φθηνό
τρία νοίκια να το κλείσω
έπιπλα για να το ντύσω
και δε θέλω να σε ξαναδώ
Ήρθε η νύχτα η σκληρή κι εγώ
νιώθω σαν απόκληρη εδώ
θέλω πίσω να γυρίσω
και συγγνώμη να ζητήσω
αλλά ντρέπομαι να σου το πω
Πώς χωρίς εσένα είμαι μισή
δεν πετιέται έτσι μια ζωή
θέλω πίσω να γυρίσω
και συγγνώμη να ζητήσω
μα με κυνηγάει μια φυγή
Ένα χειμωνιάτικο πρωί
έφυγα απ’ το σπίτι σαν τρελή
ο αέρας μου τρυπούσε
το κορμί και μου ζητούσε
μια απόφαση ηρωική
|
Έna chimoniátiko pri
éfiga ap’ to spíti san trelí
o aéras mu tripuse
to kormí ke mu zituse
mia apófasi irikí.
Píra efimerída ke stiló
vríka diamérisma fthinó
tría nikia na to kliso
épipla gia na to ntíso
ke de thélo na se ksanadó
Ήrthe i níchta i sklirí ki egó
niótho san apókliri edó
thélo píso na giríso
ke singnómi na zitíso
allá ntrépome na su to po
Pós chorís eséna ime misí
den petiéte étsi mia zoí
thélo píso na giríso
ke singnómi na zitíso
ma me kinigái mia figí
Έna chimoniátiko pri
éfiga ap’ to spíti san trelí
o aéras mu tripuse
to kormí ke mu zituse
mia apófasi irikí
|