Ένας καινούριος άνθρωπος θα ξαναγεννηθεί
το μαύρο του πουκάμισο απόψε θα καεί
τώρα κρατάς το χέρι μου και νιώθω σιγουριά
είσαι ζωή και θάνατος αγάπη μου γλυκιά
Τώρα όλα αλλάξανε
και δικιά μου θα μείνεις
και ξανά απ’ το πλάι μου
δε σ’ αφήνω να φύγεις
τώρα όλα αλλάξανε
και δικιά μου θα μείνεις
Και εσύ που με αγάπησες στον κόσμο όσο κανείς
έναν καινούργιο άνθρωπο στο πλάι σου θα βρεις
οι πίκρες που σου έδωσα θα γίνουνε χαρές
και τα μεγάλα λάθη μου τα πέταξα στο χτες
Τώρα όλα αλλάξανε
και δικιά μου θα μείνεις
και ξανά απ’ το πλάι μου
δε σ’ αφήνω να φύγεις
τώρα όλα αλλάξανε
και δικιά μου θα μείνεις
|
Έnas kenurios ánthropos tha ksanagennithi
to mavro tu pukámiso apópse tha kai
tóra kratás to chéri mu ke niótho siguriá
ise zoí ke thánatos agápi mu glikiá
Tóra óla alláksane
ke dikiá mu tha minis
ke ksaná ap’ to plái mu
de s’ afíno na fígis
tóra óla alláksane
ke dikiá mu tha minis
Ke esí pu me agápises ston kósmo óso kanis
énan kenurgio ánthropo sto plái su tha vris
i píkres pu su édosa tha ginune charés
ke ta megála láthi mu ta pétaksa sto chtes
Tóra óla alláksane
ke dikiá mu tha minis
ke ksaná ap’ to plái mu
de s’ afíno na fígis
tóra óla alláksane
ke dikiá mu tha minis
|