|
Με τα μάτια να σε βρέχω
Να μ’ αγγίζεις και ν’ αντέχω
Να σου δείχνω τα σημάδια
Που κανείς δεν έχει δει
Και μετά να μετανιώνω
Να σε λέω δολοφόνο
Και να τρέμω μη σε χάσω
Σαν παράλυτο παιδί.
Κι η φωνή να σιγοκλαίει
Να με σκάβει, να μου λέει
Φύγε, μείνε στην καρδιά του
Σαν ενθύμιο θανάτου.
Να κοιτάζω το κρεβάτι
Και να σ’ αγαπώ με κάτι
Που ‘χει μέσα του σκοτάδι
Και φεγγάρι κι απειλή
Μα να θέλω να το ζήσω
Κι άλλο να σε βασανίσω
Και να σε λατρεύω λίγο
Αν και θα ‘θελα πολύ.
Κι η φωνή να δυναμώνει
Να με σκάβει, να θυμώνει
Φύγε, μείνε στην καρδιά του
Σαν ενθύμιο θανάτου.
Να σου λέω δε θ’ αργήσω
Έλα ‘δω να σε χτενίσω
Να ‘σαι πάντα και για πάντα
Ο μικρός μου αδερφός
Κι όταν λείπεις να ‘χω ακόμα
Μέσα μου όλο σου το σώμα
Και μετά να σε γεννάω
Μ’ ένα πόνο κι ένα φως.
Κι η φωνή να με ρημάζει
Να με σκάβει, να ουρλιάζει
Φύγε, μείνε στην καρδιά του
Σαν ενθύμιο θανάτου
|
Me ta mátia na se vrécho
Na m’ angizis ke n’ antécho
Na su dichno ta simádia
Pu kanis den échi di
Ke metá na metanióno
Na se léo dolofóno
Ke na trémo mi se cháso
San parálito pedí.
Ki i foní na sigoklei
Na me skávi, na mu léi
Fíge, mine stin kardiá tu
San enthímio thanátu.
Na kitázo to kreváti
Ke na s’ agapó me káti
Pu ‘chi mésa tu skotádi
Ke fengári ki apilí
Ma na thélo na to zíso
Ki állo na se vasaníso
Ke na se latrevo lígo
An ke tha ‘thela polí.
Ki i foní na dinamóni
Na me skávi, na thimóni
Fíge, mine stin kardiá tu
San enthímio thanátu.
Na su léo de th’ argíso
Έla ‘do na se chteníso
Na ‘se pánta ke gia pánta
O mikrós mu aderfós
Ki ótan lipis na ‘cho akóma
Mésa mu ólo su to sóma
Ke metá na se gennáo
M’ éna póno ki éna fos.
Ki i foní na me rimázi
Na me skávi, na urliázi
Fíge, mine stin kardiá tu
San enthímio thanátu
|
