|
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Ψιλή κουβέντα πιάσανε μια μέρα μεσημέρι
η κατσαρόλα, το ταψί κι ένα μακρύ μαχαίρι
ΡΟΔΟΠΗ: στην κατσαρόλα πέφτανε βαριά τα γιουβαρλάκια
και το ταψί καιγότανε στον φούρνο με πιτάκια.
Και το μαχαίρι γκρίνιαζε:
ΜΑΧΑΙΡΙ: Εγώ πια δεν αντέχω
να ψιλοκόβω ολημερίς και τέλος να μην έχω.
ΤΟΣΤΙΕΡΑ: Για κοίτα τώρα ποιος μιλά
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: πετάχτηκε η τοστιέρα
ΤΟΣΤΙΕΡΑ: πονέσαν τα σαγόνια μου, σαράντα τοστ τη μέρα.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Το σουρωτήρι
ΣΟΥΡΩΤΗΡΙ: Σκούριασα! Που μ’ έχουν τόσα χρόνια
και μου πετάνε στην κοιλιά συνέχεια μακαρόνια.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Φωνή βραχνή ακούστηκε, το τάπερ στο ψυγείο
ΡΟΔΟΠΗ: Που του ‘χε κλείσει ο λαιμός απ’ το πολύ το κρύο.
ΠΟΛ. ΡΟΔ.: Όλα μαζί συμφώνησαν και είπαν τότε
ΚΟΥΖΙΝΙΚΑ: Φτάνει!
ΠΟΛ. ΡΟΔ.: Και το κουτάλι του γλυκού και το πλατύ τηγάνι.
ΚΟΥΖΙΝΙΚΑ: Άλλοι να μαγειρεύουνε γαρδούμπες και πιλάφι
και να ξεκουραστούμε εμείς, εκεί στο πάνω ράφι!
ΚΟΥΤΑΛΑ: Για σταματήστε μια στιγμή!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Διέκοψε η κουτάλα
που απ’ το ανακάτεμα είχε φαρδιά κεφάλα.
ΠΟΛ. ΡΟΔ.: Πηρούνια, στίφτες για χυμούς και σκεύη με χερούλια,
όλα την εκοιτάξανε, μέχρι και τα μαρούλια.
ΚΟΥΤΑΛΑ: Κάνετε κρίση πιο σωστή γιατί θα πάτε στράφι.
Και ποιος σας είπε πως μετά θα κάθεστε στο ράφι;
Καινούργια αν θα φέρουνε, όμορφα, γυαλισμένα,
εσείς μπορεί να κάθεστε, μα θα’ στε πεταμένα!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Τα λόγια αυτά που άκουσαν πήγαν να τα τρελάνουν.
ΠΟΛ. ΡΟΔ.: Τι κουτουράδα ήταν αυτή που πήγανε να κάνουν;
ΟΛΟΙ: Και το καθένα σοβαρό, γύρισε στη δουλειά του
και δεν ξανάβγαλε μιλιά για τα παράπονά του.
|
POLIKRATIS: Psilí kuvénta piásane mia méra mesiméri
i katsaróla, to tapsí ki éna makrí macheri
RODOPI: stin katsaróla péftane variá ta giuvarlákia
ke to tapsí kegótane ston furno me pitákia.
Ke to macheri gkríniaze:
MAChAIRI: Egó pia den antécho
na psilokóvo olimerís ke télos na min écho.
TOSTIERA: Gia kita tóra pios milá
POLIKRATIS: petáchtike i tostiéra
TOSTIERA: ponésan ta sagónia mu, saránta tost ti méra.
POLIKRATIS: To surotíri
SOIROTIRI: Skuriasa! Pu m’ échun tósa chrónia
ke mu petáne stin kiliá sinéchia makarónia.
POLIKRATIS: Foní vrachní akustike, to táper sto psigio
RODOPI: Pu tu ‘che klisi o lemós ap’ to polí to krío.
POL. ROD.: Όla mazí simfónisan ke ipan tóte
KOIZINIKA: Ftáni!
POL. ROD.: Ke to kutáli tu gliku ke to platí tigáni.
KOIZINIKA: Άlli na magirevune gardubes ke piláfi
ke na ksekurastume emis, eki sto páno ráfi!
KOITALA: Gia stamatíste mia stigmí!
POLIKRATIS: Diékopse i kutála
pu ap’ to anakátema iche fardiá kefála.
POL. ROD.: Pirunia, stíftes gia chimus ke skevi me cherulia,
óla tin ekitáksane, méchri ke ta marulia.
KOITALA: Kánete krísi pio sostí giatí tha páte stráfi.
Ke pios sas ipe pos metá tha kátheste sto ráfi;
Kenurgia an tha férune, ómorfa, gialisména,
esis bori na kátheste, ma tha’ ste petaména!
POLIKRATIS: Ta lógia aftá pu ákusan pígan na ta trelánun.
POL. ROD.: Ti kuturáda ítan aftí pu pígane na kánun;
OLOI: Ke to kathéna sovaró, girise sti duliá tu
ke den ksanávgale miliá gia ta paráponá tu.
|
