|
Δεν αγαπάς την μάνα μου
δεν την καλοκοιτάζεις,
θαρρείς πως είναι σκλάβα σου
π’ όλο την διατάζεις.
Την βασανίζεις δεν μπορείς
την τυραννείς και κλαίει
Κι όταν με βλέπει με καημό
τον πόνο της μου λέγει.
Μην την νομίζεις δούλα σου
πάψε να την μαλώνεις
γιατί και μένανε πολύ
να ξέρεις με πληγώνεις .
Αγάπα την μανούλα μου
όπως και την δική σου
όταν την βλέπεις και έρχεται
π’ ανοίγει η καρδιά σου.
Σαν τα ματάκια σου τα δυο
θέλω να την προσέχεις
και φασαρίες πια ξανά
μαζί της να μην έχεις.
Γεια σου Στελλάκη!
|
Den agapás tin mána mu
den tin kalokitázis,
tharris pos ine skláva su
p’ ólo tin diatázis.
Tin vasanízis den boris
tin tirannis ke klei
Ki ótan me vlépi me kaimó
ton póno tis mu légi.
Min tin nomízis dula su
pápse na tin malónis
giatí ke ménane polí
na kséris me pligónis .
Agápa tin manula mu
ópos ke tin dikí su
ótan tin vlépis ke érchete
p’ anigi i kardiá su.
San ta matákia su ta dio
thélo na tin proséchis
ke fasaríes pia ksaná
mazí tis na min échis.
Gia su Stelláki!
|
