Ετούτο το παράξενο μεθύσι
το θέλω να το ζήσω κι όπου βγει,
δε με νοιάζει όταν ροδίσει,
δε με νοιάζει όταν ροδίσει,
τι θα φέρει, τι θα φέρει η αυγή.
Νύχτα ποτέ, νύχτα ποτέ να μην τελειώσεις,
νύχτα ποτέ μην ανταμώσεις το πρωί
φεγγάρι μου, φεγγάρι μου, μη βασιλέψεις,
μια νύχτα φτάνει να γεμίσει μια ζωή,
μια νύχτα φτάνει να γεμίσει μια ζωή.
Ετούτο το παράξενο μεθύσι
το θέλω να το ζήσω κι ας καώ,
φλόγες μ’ έχουν πλημμυρίσει,
φλόγες μ’ έχουν πλημμυρίσει
και νομίζω πως αγγίζω το Θεό.
Νύχτα ποτέ, νύχτα ποτέ να μην τελειώσεις,
νύχτα ποτέ μην ανταμώσεις το πρωί
φεγγάρι μου, φεγγάρι μου, μη βασιλέψεις,
μια νύχτα φτάνει να γεμίσει μια ζωή,
μια νύχτα φτάνει να γεμίσει μια ζωή.
|
Etuto to parákseno methísi
to thélo na to zíso ki ópu vgi,
de me niázi ótan rodísi,
de me niázi ótan rodísi,
ti tha féri, ti tha féri i avgí.
Níchta poté, níchta poté na min teliósis,
níchta poté min antamósis to pri
fengári mu, fengári mu, mi vasilépsis,
mia níchta ftáni na gemísi mia zoí,
mia níchta ftáni na gemísi mia zoí.
Etuto to parákseno methísi
to thélo na to zíso ki as kaó,
flóges m’ échun plimmirísi,
flóges m’ échun plimmirísi
ke nomízo pos angizo to Theó.
Níchta poté, níchta poté na min teliósis,
níchta poté min antamósis to pri
fengári mu, fengári mu, mi vasilépsis,
mia níchta ftáni na gemísi mia zoí,
mia níchta ftáni na gemísi mia zoí.
|