Όπως τον ήλιο το πρωί στον ουρανό
όπως την άνοιξη που ανθίζει στην καρδιά μου
όπως μια χούφτα πεντακάθαρο νερό
όπως το φίλο που του λέω τα μυστικά μου.
Έτσι απλά σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ,
δίχως τραγούδια και λόγια μεγάλα.
Μες στην καρδιά σου, καρδιά μου, αν μπω,
τότε θα βρούμε καιρό και για τ’ άλλα.
Όπως το όμορφο τραγούδι το παλιό
όπως το πάρκο το μικρό στη γειτονιά μου
όπως την έξοδο το βράδυ στο στρατό
όπως το πρώτο το μισθό απ’ τη δουλειά μου.
Έτσι απλά σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ,
δίχως τραγούδια και λόγια μεγάλα.
Μες στην καρδιά σου, καρδιά μου, αν μπω,
τότε θα βρούμε καιρό και για τ’ άλλα.
|
Όpos ton ílio to pri ston uranó
ópos tin ániksi pu anthízi stin kardiá mu
ópos mia chufta pentakátharo neró
ópos to fílo pu tu léo ta mistiká mu.
Έtsi aplá s’ agapó, s’ agapó,
díchos tragudia ke lógia megála.
Mes stin kardiá su, kardiá mu, an bo,
tóte tha vrume keró ke gia t’ álla.
Όpos to ómorfo tragudi to palió
ópos to párko to mikró sti gitoniá mu
ópos tin éksodo to vrádi sto strató
ópos to próto to misthó ap’ ti duliá mu.
Έtsi aplá s’ agapó, s’ agapó,
díchos tragudia ke lógia megála.
Mes stin kardiá su, kardiá mu, an bo,
tóte tha vrume keró ke gia t’ álla.
|