Έλα να αριθμήσουμε μαζί
το περπάτημα και την καρδιά μας
ένα φωτισμένο μαγαζί
τα όνειρά τα σκοτεινά μας
Πάρε το φεγγάρι του ουρανού
κάνε το σημάδι στη ζωή μας
τα φτερά φτερά έχω στο νου
και πετώ προς την πλευρά τη φωτεινή μας
Η καρδιά μου δε βολεύεται
εύκολα
η καρδιά μου δε φονεύεται
εύκολα
Γέμισε το σώμα μυρωδιές
μα αποφυλακίστηκαν μονάχες
της ανατολής τις λιχουδιές
το ‘ξερα πως στο φιλί σου θα ‘χες
Ας δημιουργήσουμε εμείς
όσο έχουμε θερμοκρασία
μπλέξαμε σαν φίλοι από βραδύς
έγινε η τάξη ανταρσία
Η καρδιά μου δεν ανέχεται
εύκολα
η καρδιά μου δεν αντέχεται
εύκολα
|
Έla na arithmísume mazí
to perpátima ke tin kardiá mas
éna fotisméno magazí
ta ónirá ta skotiná mas
Páre to fengári tu uranu
káne to simádi sti zoí mas
ta fterá fterá écho sto nu
ke petó pros tin plevrá ti fotiní mas
I kardiá mu de volevete
efkola
i kardiá mu de fonevete
efkola
Gemise to sóma mirodiés
ma apofilakístikan monáches
tis anatolís tis lichudiés
to ‘ksera pos sto filí su tha ‘ches
As dimiurgísume emis
óso échume thermokrasía
bléksame san fíli apó vradís
égine i táksi antarsía
I kardiá mu den anéchete
efkola
i kardiá mu den antéchete
efkola
|