Ποτέ δε το `γραψες σωστό
κανένα σου ευχαριστώ
γιατί μιλάς με λάθη
λες κι από μέσα απ’ τη καρδιά
βγαίνει απ’ το στόμα σου φωτιά
κι ένα πικρό αγκάθι
Στο χώμα ένα ευχαριστώ
έπεσε σαν γονατιστό
και το πατούν διαβάτες
Είναι αυτό που σου `χα πει
μα εσύ χωρίς καμιά ντροπή
το ‘δες σαν να ‘ταν στάχτες
Στο χώμα ένα ευχαριστώ…
Θες πάντα να σ’ ευχαριστούν
λες κι όλοι πάντα σου χρωστούν
το ότι ζουν και υπάρχουν
Μα το δικό μου ευχαριστώ
ήταν διπλό κι ήταν σωστό
κι ήταν γι αυτά που θα `ρθουν
Στο χώμα ένα ευχαριστώ
έπεσε σαν γονατιστό
και το πατούν διαβάτες
Είναι αυτό που σου `χα πει
μα εσύ χωρίς καμιά ντροπή
το `δες σαν να `ταν στάχτες
|
Poté de to `grapses sostó
kanéna su efcharistó
giatí milás me láthi
les ki apó mésa ap’ ti kardiá
vgeni ap’ to stóma su fotiá
ki éna pikró agkáthi
Sto chóma éna efcharistó
épese san gonatistó
ke to patun diavátes
Ine aftó pu su `cha pi
ma esí chorís kamiá ntropí
to ‘des san na ‘tan stáchtes
Sto chóma éna efcharistó…
Thes pánta na s’ efcharistun
les ki óli pánta su chrostun
to óti zun ke ipárchun
Ma to dikó mu efcharistó
ítan dipló ki ítan sostó
ki ítan gi aftá pu tha `rthun
Sto chóma éna efcharistó
épese san gonatistó
ke to patun diavátes
Ine aftó pu su `cha pi
ma esí chorís kamiá ntropí
to `des san na `tan stáchtes
|