Λείπεις και μόνη μένω
λείπεις κι αρρωσταίνω
λείπεις και ζω την τρέλα
στο χωρισμό αυτό
Λείπεις και δε πιστεύω πια
σε παραμύθια παιδικά
κι έχω πεθάνει για σένα
έχω πεθάνει για σένα
Μακριά σου δε ζω
για σένα καταστρέφω
τον οργανισμό μου
πίνω να ζαλιστώ
μα στο μυαλό μου
είσαι πάλι εσύ μωρό μου
Μακριά σου δε ζω
μ’ έχεις διαλύσει
χάλι μ’ έχεις καταντήσει
τον εφιάλτη μου ζω
κι αργοπεθαίνω τώρα
που ‘χουμε χωρίσει
Λείπεις και πάλι κλαίω
σ’ όλους για σένα λέω
ώρες βαράνε τώρα
τα δευτερόλεπτα.
|
Lipis ke móni méno
lipis ki arrosteno
lipis ke zo tin tréla
sto chorismó aftó
Lipis ke de pistevo pia
se paramíthia pediká
ki écho petháni gia séna
écho petháni gia séna
Makriá su de zo
gia séna katastréfo
ton organismó mu
píno na zalistó
ma sto mialó mu
ise páli esí moró mu
Makriá su de zo
m’ échis dialísi
cháli m’ échis katantísi
ton efiálti mu zo
ki argopetheno tóra
pu ‘chume chorísi
Lipis ke páli kleo
s’ ólus gia séna léo
óres varáne tóra
ta defterólepta.
|