Δυο στράτες νύχτα Ομόνοια και Βάθη
τσιγάρα σέρτικα βαρύς συλλογισμός
γυρίζουν στο μυαλό μου χίλια λάθη
κι ο ίδιος πάντα ανοιχτός λογαριασμός
Με πλήγωνε η ζωή μου έως τώρα
παράπονο στο στήθος μου κρυφό
δεν ξέρω πότε πέρασε η ώρα
δεν ξέρω τώρα πια πού περπατώ
Δυο στράτες νύχτα Ομόνοια Θησείο
μοιάζω διαβάτης που τον ξέχασε ο θεός
πίσω απ’ το τζάμι να κοιτάζω μες στο κρύο
ένα τζουκ μποξ γεμάτο χρώματα και φως
Με πλήγωνε η ζωή μου έως τώρα
παράπονο στο στήθος μου κρυφό
δεν ξέρω πότε πέρασε η ώρα
δεν ξέρω τώρα πια πού περπατώ
|
Dio strátes níchta Omónia ke Oáthi
tsigára sértika varís sillogismós
girízun sto mialó mu chília láthi
ki o ídios pánta anichtós logariasmós
Me plígone i zoí mu éos tóra
parápono sto stíthos mu krifó
den kséro póte pérase i óra
den kséro tóra pia pu perpató
Dio strátes níchta Omónia Thisio
miázo diavátis pu ton kséchase o theós
píso ap’ to tzámi na kitázo mes sto krío
éna tzuk boks gemáto chrómata ke fos
Me plígone i zoí mu éos tóra
parápono sto stíthos mu krifó
den kséro póte pérase i óra
den kséro tóra pia pu perpató
|