Δεν είχες λόγους να μ’ αφήσεις μοναχό,
ό,τι κι αν ζήτησες, σου τα ‘χα δώσει όλα,
δεν είχες λόγους να μ’ αφήσεις μοναχό,
δικαιολογίες δε χωράν αυτή την ώρα.
Φταίει, φταίει, φταίει
η καρδιά μου που έμεινε μόνη και κλαίει,
φταίει, φταίει, φταίει
που η νύχτα για σένα απόψε με καίει.
Δεν είχες λόγους μα ούτε αφορμή,
έτσι να φύγεις και να με εγκαταλείψεις,
δεν είχες λόγους μα ούτε αφορμή
και μ’ ένα ατέλειωτο “γιατί” να με αφήσεις.
Φταίει, φταίει, φταίει
η καρδιά μου που έμεινε μόνη και κλαίει,
φταίει, φταίει, φταίει
που η νύχτα για σένα απόψε με καίει.
|
Den iches lógus na m’ afísis monachó,
ó,ti ki an zítises, su ta ‘cha dósi óla,
den iches lógus na m’ afísis monachó,
dikeologies de chorán aftí tin óra.
Ftei, ftei, ftei
i kardiá mu pu émine móni ke klei,
ftei, ftei, ftei
pu i níchta gia séna apópse me kei.
Den iches lógus ma ute aformí,
étsi na fígis ke na me egkatalipsis,
den iches lógus ma ute aformí
ke m’ éna atélioto “giatí” na me afísis.
Ftei, ftei, ftei
i kardiá mu pu émine móni ke klei,
ftei, ftei, ftei
pu i níchta gia séna apópse me kei.
|