Φταίω τα χάλια του που έχει ο καιρός μου
που έγινε γκρίζος ο γαλάζιος ουρανός μου
για τα μπαλκόνια που δεν έχουνε λουλούδια
για τα όνειρά μου που πληγώνουν τ’ αγγελούδια
Φταίω που γέμισαν σκουπίδια οι βιτρίνες
και συζητώ μόνο για χρήμα και κομπίνες
Φταίω που κλείστηκα μες στο μπετόν κουτί μου
κι έχω συγκάτοικο τον τηλεφωνητή μου
Φταίω, Φταίω, Φταίω…
Φταίω που έχει η ζωή μελαγχολία
που τη ζωγράφισα με μαύρη κιμωλία
Φταίω που έχω παρελθόν που σε πληγώνει
κι είμαστε τώρα τόσο μόνοι
τόσο μόνοι…
Φταίω, Φταίω, Φταίω…
Φταίω που δέντρα δε μεγάλωσαν στην πόλη
γιατί είμαι κίτρινη βροχή σαν βιτριόλι
Φταίω που με πονά η εφημερίδα
γιατί δε βρίσκω μια γραμμή που να `χει ελπίδα
Φταίω, Φταίω, Φταίω…
Φταίω που έχει η ζωή μελαγχολία
που τη ζωγράφισα με μαύρη κιμωλία
Φταίω που έχω παρελθόν που σε πληγώνει
κι είμαστε τώρα τόσο μόνοι
τόσο μόνοι…
Φταίω, Φταίω, Φταίω…
|
Fteo ta chália tu pu échi o kerós mu
pu égine gkrízos o galázios uranós mu
gia ta balkónia pu den échune luludia
gia ta ónirá mu pu pligónun t’ angeludia
Fteo pu gémisan skupídia i vitrínes
ke sizitó móno gia chríma ke kobínes
Fteo pu klistika mes sto betón kutí mu
ki écho sigkátiko ton tilefonití mu
Fteo, Fteo, Fteo…
Fteo pu échi i zoí melagcholía
pu ti zográfisa me mavri kimolía
Fteo pu écho parelthón pu se pligóni
ki imaste tóra tóso móni
tóso móni…
Fteo, Fteo, Fteo…
Fteo pu déntra de megálosan stin póli
giatí ime kítrini vrochí san vitrióli
Fteo pu me poná i efimerída
giatí de vrísko mia grammí pu na `chi elpída
Fteo, Fteo, Fteo…
Fteo pu échi i zoí melagcholía
pu ti zográfisa me mavri kimolía
Fteo pu écho parelthón pu se pligóni
ki imaste tóra tóso móni
tóso móni…
Fteo, Fteo, Fteo…
|