|
Όταν του φθινοπώρου η πόρτα ανοίξει
όταν θ’ αποδημούνε τα πουλιά
θα φτάνει ένα αεράκι ν’ αποδείξει
τι είναι μια αγκαλιά
Θα ‘ναι Σεπτέμβρης μήνας μπορεί κι Οκτώβρης
θα ‘σαι στην πόλη εσύ κι εγώ στο νησί
και όποιος θυμάται πιο πολύ θα το βρεις
όταν θα παίρνεις το γράμμα μου το θαλασσί
Δεν υπάρχουν σύνορα μου λες
τα καράβια κάνουν κύκλο στις καρδιές
τα δελφίνια όμως θα μου πουν
όποιος μένει πίσω δεν τον αγαπούν
Καθώς κοιτώ να παίζεις με το κύμα
να μου φοράς κοχύλια στα μαλλιά
νιώθω πως δεν αργεί το πρώτο βήμα
που σε πάει μακριά σ’ άλλη αγκαλιά
Αύγουστος μήνας θα λέει η φωτογραφία
μα ο Δεκέμβρης θα ‘ναι στην ψυχή
και μένα που με λένε απλώς Μαρία
θα φτιάχνω μια ιστορία από την αρχή
Δεν υπάρχουν σύνορα μην πεις
Το δελφίνι το ‘πε στις ακτές
κράτα την καρδιά σου από τους πειρατές
το ‘πε και στο κύμα χάθηκε
όποιος μένει πίσω πάει, ξεχάστηκε
Δεν υπάρχουν σύνορα μου λες
τα καράβια κάνουν κύκλο στις καρδιές
τα δελφίνια όμως θα μου πουν
όποιος μένει πίσω δεν τον αγαπούν
|
Όtan tu fthinopóru i pórta aniksi
ótan th’ apodimune ta puliá
tha ftáni éna aeráki n’ apodiksi
ti ine mia agkaliá
Tha ‘ne Septémvris mínas bori ki Októvris
tha ‘se stin póli esí ki egó sto nisí
ke ópios thimáte pio polí tha to vris
ótan tha pernis to grámma mu to thalassí
Den ipárchun sínora mu les
ta karávia kánun kíklo stis kardiés
ta delfínia ómos tha mu pun
ópios méni píso den ton agapun
Kathós kitó na pezis me to kíma
na mu forás kochília sta malliá
niótho pos den argi to próto víma
pu se pái makriá s’ álli agkaliá
Avgustos mínas tha léi i fotografía
ma o Dekémvris tha ‘ne stin psichí
ke ména pu me léne aplós María
tha ftiáchno mia istoría apó tin archí
Den ipárchun sínora min pis
To delfíni to ‘pe stis aktés
kráta tin kardiá su apó tus piratés
to ‘pe ke sto kíma cháthike
ópios méni píso pái, ksechástike
Den ipárchun sínora mu les
ta karávia kánun kíklo stis kardiés
ta delfínia ómos tha mu pun
ópios méni píso den ton agapun
|
