Μες στη δροσιά της χαραυγής κατηφορίζεις
Είσαι γεμάτος από τ’ άστρα τ’ ουρανού
Κι ούτε μια σκέψη σου καλή δε μου χαρίζεις
Όπως μου χάριζες στο φως του δειλινού
Θα ξανανθίσει γιασεμί στη γειτονιά σου
Και τ’ άρωμά του στην καρδιά σου θα μπλεχτεί
Και σαν ακούσεις τις φωνές ενός θιάσου
Στα μυστικά όλη η ζωή σου θα παιχτεί
Μες στη χαρούμενη Αθήνα όλα στάχτη
Κι εγώ γυρεύω της ανάσας σου το φως
Είναι τα νήματα κουβάρι στο αδράχτι
Κ’ είναι στα χείλη σου ο έρωτας στυφός
Θα ξανανθίσει γιασεμί στη γειτονιά σου
Και τ’ άρωμά του στην καρδιά σου θα μπλεχτεί
Και σαν ακούσεις τις φωνές ενός θιάσου
Στα μυστικά όλη η ζωή σου θα παιχτεί
|
Mes sti drosiá tis charavgís katiforízis
Ise gemátos apó t’ ástra t’ uranu
Ki ute mia sképsi su kalí de mu charízis
Όpos mu chárizes sto fos tu dilinu
Tha ksananthísi giasemí sti gitoniá su
Ke t’ áromá tu stin kardiá su tha blechti
Ke san akusis tis fonés enós thiásu
Sta mistiká óli i zoí su tha pechti
Mes sti charumeni Athína óla stáchti
Ki egó girevo tis anásas su to fos
Ine ta nímata kuvári sto adráchti
K’ ine sta chili su o érotas stifós
Tha ksananthísi giasemí sti gitoniá su
Ke t’ áromá tu stin kardiá su tha blechti
Ke san akusis tis fonés enós thiásu
Sta mistiká óli i zoí su tha pechti
|