Γενικές προστακτικές
έλα,
πες μου,
φύγε
Το μυαλό σου τι το καις
κοίτα η πέτρα στα νερά μακριά που πήγε
Δέκα βόλτες στη σειρά
τόσο κράτησε η χαρά
για τόσο πήγε
Θέλει τη θάλασσα του ο ποταμός
το λουλουδάκι του ο γκρεμός
για να `χει μέλι.
Θέλει να την περνάς λαδομπογιά
τη μαυρισμένη σου καρδιά
που αγάπη θέλει.
Γενικές προστακτικές
μάτια, φώτα, κλείνε
με φεγγάρια μουσικές
που να γιορτάζουν τη ζωή, γι’ αυτό που είναι.
Δυο λιακάδες, δυο βροχές
κι ένα αστέρι για ευχές
κι εντάξει είναι
|
Genikés prostaktikés
éla,
pes mu,
fíge
To mialó su ti to kes
kita i pétra sta nerá makriá pu píge
Déka vóltes sti sirá
tóso krátise i chará
gia tóso píge
Théli ti thálassa tu o potamós
to luludáki tu o gkremós
gia na `chi méli.
Théli na tin pernás ladobogiá
ti mavrisméni su kardiá
pu agápi théli.
Genikés prostaktikés
mátia, fóta, kline
me fengária musikés
pu na giortázun ti zoí, gi’ aftó pu ine.
Dio liakádes, dio vrochés
ki éna astéri gia efchés
ki entáksi ine
|