Εμείς οι δυο που δεν έχουμε τίποτα
ούτε μια βόλτα πιο έξω να πάμε
έχουμε κάτι που οι άλλοι το ψάχνουνε
αγαπάμε, αγαπάμε, αγαπάμε.
Γι’ αυτό σου λέω μη, γι’ αυτό σου λέω μη,
γι’ αυτό σου λέω μάτια μου μη μου παραπονιέσαι,
θα έρθει η στιγμή, θα έρθει η στιγμή,
ν’ αλλάξουν όλα μάτια μου και δε θα τυραννιέσαι.
Εμείς οι δυο της ζωής περιθώριο
πίσω από τζάμι τους άλλους κοιτάμε
μα έχουμε κάτι που οι άλλοι το ψάχνουνε
αγαπάμε, αγαπάμε, αγαπάμε.
Γι’ αυτό σου λέω μη, γι’ αυτό σου λέω μη,
γι’ αυτό σου λέω μάτια μου μη μου παραπονιέσαι,
θα έρθει η στιγμή, θα έρθει η στιγμή,
ν’ αλλάξουν όλα μάτια μου και δε θα τυραννιέσαι.
Γι’ αυτό σου λέω μη
|
Emis i dio pu den échume típota
ute mia vólta pio ékso na páme
échume káti pu i álli to psáchnune
agapáme, agapáme, agapáme.
Gi’ aftó su léo mi, gi’ aftó su léo mi,
gi’ aftó su léo mátia mu mi mu paraponiése,
tha érthi i stigmí, tha érthi i stigmí,
n’ alláksun óla mátia mu ke de tha tiranniése.
Emis i dio tis zoís perithório
píso apó tzámi tus állus kitáme
ma échume káti pu i álli to psáchnune
agapáme, agapáme, agapáme.
Gi’ aftó su léo mi, gi’ aftó su léo mi,
gi’ aftó su léo mátia mu mi mu paraponiése,
tha érthi i stigmí, tha érthi i stigmí,
n’ alláksun óla mátia mu ke de tha tiranniése.
Gi’ aftó su léo mi
|