Δεν μπόρεσες ποτέ να καταλάβεις, δεν μπόρεσες
δε μπόρεσες να πάψεις ν’ αμφιβάλλεις, δε τόλμησες
σε είχα στην καρδιά μου σαν θρησκεία
μου φέρθηκες με τόση αχαριστία
Για κάποια ξένη ξεπούλησες τα πάντα σε μια νύχτα
το γέλιο τη ζωή την κάνεις πίκρα
δεν άξιζες για μένανε εσύ
Για κάποια ξένη το όνειρο που έκανα δε βγαίνει
ο χωρισμός το μόνο που μας μένει
δε γίνεται να είμαστε μαζί
Το ψέμα το ’χεις κάνει σύμμαχό σου, δεν άντεξες
τα πάντα με αυτό το φέρσιμό σου τα γκρέμισες
σε είχα στην καρδιά μου σαν θρησκεία
μου φέρθηκες με τόση αχαριστία
|
Den bóreses poté na katalávis, den bóreses
de bóreses na pápsis n’ amfivállis, de tólmises
se icha stin kardiá mu san thriskia
mu férthikes me tósi acharistía
Gia kápia kséni ksepulises ta pánta se mia níchta
to gélio ti zoí tin kánis píkra
den áksizes gia ménane esí
Gia kápia kséni to óniro pu ékana de vgeni
o chorismós to móno pu mas méni
de ginete na imaste mazí
To pséma to ’chis káni símmachó su, den ántekses
ta pánta me aftó to férsimó su ta gkrémises
se icha stin kardiá mu san thriskia
mu férthikes me tósi acharistía
|