Όπως ήρθες έτσι φύγε και μη μου μιλάς
έχω καταλάβει ήδη πως δε μ’ αγαπάς.
Θα ‘ρθει όμως κάποια μέρα, να το θυμηθείς
θα γυρίσεις να με ψάχνεις μα δε θα με βρεις.
Ήταν κόλαση για μένα η αγάπη σου
παραλίγο να πεθάνω απ’ τα λάθη σου.
Εγώ δεν είμαι άγιος για να σε συγχωράω
εσύ να κάνεις σφάλματα κι εγώ να σ’ αγαπάω.
Εγώ δεν είμαι άγιος μα ούτε και τρελός
μα έτσι που μου φέρθηκες δε γίνεται αλλιώς.
Όπως ήρθες έτσι φύγε σε παρακαλώ
και δε θέλω πια μπροστά μου να σε ξαναδώ.
Με ψευτιά και υποκρισία μου ‘δινες φιλιά
όμως τώρα η καρδιά μου δε σε θέλει πια.
Ήταν κόλαση για μένα η αγάπη σου
παραλίγο να πεθάνω απ’ τα λάθη σου.
Εγώ δεν είμαι άγιος για να σε συγχωράω
εσύ να κάνεις σφάλματα κι εγώ να σ’ αγαπάω.
Εγώ δεν είμαι άγιος μα ούτε και τρελός
μα έτσι που μου φέρθηκες δε γίνεται αλλιώς.
|
Όpos írthes étsi fíge ke mi mu milás
écho katalávi ídi pos de m’ agapás.
Tha ‘rthi ómos kápia méra, na to thimithis
tha girísis na me psáchnis ma de tha me vris.
Ήtan kólasi gia ména i agápi su
paralígo na petháno ap’ ta láthi su.
Egó den ime ágios gia na se sigchoráo
esí na kánis sfálmata ki egó na s’ agapáo.
Egó den ime ágios ma ute ke trelós
ma étsi pu mu férthikes de ginete alliós.
Όpos írthes étsi fíge se parakaló
ke de thélo pia brostá mu na se ksanadó.
Me pseftiá ke ipokrisía mu ‘dines filiá
ómos tóra i kardiá mu de se théli pia.
Ήtan kólasi gia ména i agápi su
paralígo na petháno ap’ ta láthi su.
Egó den ime ágios gia na se sigchoráo
esí na kánis sfálmata ki egó na s’ agapáo.
Egó den ime ágios ma ute ke trelós
ma étsi pu mu férthikes de ginete alliós.
|