Κράτα τις ευχές σου να τις δώσεις
σ’αυτούς που τώρα βρίσκεσαι μαζί
εγώ απ’ τη ζωή σου πέρασα και χάθηκα
μ’ έσβησες απλά ένα πρωί
Μη μου λες πως πάντα θα υπάρχω
μες στη σκέψη σου για μια ζωή
πάντα θα υπάρχουνε και κάποιοι άλλοι
να με μοιράζεσαι δε μου αρκεί
βγάλε με τελείως ελευθέρωσε με
κι άσε με να φύγω σαν πουλί
Άσε με να λέω πως μ’ έχεις ξεχάσει
ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί
να μ’ αγαπάς αλλά να μ’ έχεις προσπεράσει
τι να την κάνω την αγάπη αυτή
γιατί πάντα αυτό το “αλλά” να μας διχάζει
και να’ μαι αλλού εγώ κι αλλού εσύ
Μη στέλνεις πια κανέναν να ρωτάει
τι κάνω και πως τα περνώ εγώ
ξέρεις ότι νιώθω σαν ναυαγισμένος
που ψάχνω από κάπου να πιαστώ
ελπίδες μη μου δίνεις
αφού θα με πετάξεις
με μια βαρκούλα στον ωκεανό
Άσε με να λέω πως μ’ έχεις ξεχάσει
ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί
να μ’ αγαπάς αλλά να μ’ έχεις προσπεράσει
τι να την κάνω την αγάπη αυτή
γιατί πάντα αυτό το “αλλά” να μας διχάζει
και να’ μαι αλλού εγώ κι αλλού εσύ
|
Kráta tis efchés su na tis dósis
s’aftus pu tóra vrískese mazí
egó ap’ ti zoí su pérasa ke cháthika
m’ ésvises aplá éna pri
Mi mu les pos pánta tha ipárcho
mes sti sképsi su gia mia zoí
pánta tha ipárchune ke kápii álli
na me mirázese de mu arki
vgále me telios elefthérose me
ki áse me na fígo san pulí
Άse me na léo pos m’ échis ksechási
poté mu den katálava giatí
na m’ agapás allá na m’ échis prosperási
ti na tin káno tin agápi aftí
giatí pánta aftó to “allá” na mas dicházi
ke na’ me allu egó ki allu esí
Mi stélnis pia kanénan na rotái
ti káno ke pos ta pernó egó
kséris óti niótho san nafagisménos
pu psáchno apó kápu na piastó
elpídes mi mu dínis
afu tha me petáksis
me mia varkula ston okeanó
Άse me na léo pos m’ échis ksechási
poté mu den katálava giatí
na m’ agapás allá na m’ échis prosperási
ti na tin káno tin agápi aftí
giatí pánta aftó to “allá” na mas dicházi
ke na’ me allu egó ki allu esí
|