Τ’ αστέρι τ’ αστέρι
γιε μου, γιε μου, γιε μου
μονάκριβέ μου
τ’ αστρο της τραμουντάνας
να ‘χεις για σταυρό
στο μεσοφρύδι σου
και το φιλί της μάνας
να ‘χεις για φυλαχτό
στο ταξείδι σου
Κι άιντε ώρα καλή
στο ριζικό σου γυιέ μου
στη μοίρα σου παιδί μου
που σ’ αντροκαλεί
Τον χάρο, τον χάρο
γιε μου, γιε μου, γιε μου
μονάκριβέ μου
τον χάρο δε θ’ αφήσω
να βγει στο πέλαγο
για την παγάνα του
καρτέρι θα του στήσω
χάρε θα του πω
πάρ’ τη μάνα του
|
T’ astéri t’ astéri
gie mu, gie mu, gie mu
monákrivé mu
t’ astro tis tramuntánas
na ‘chis gia stavró
sto mesofrídi su
ke to filí tis mánas
na ‘chis gia filachtó
sto taksidi su
Ki áinte óra kalí
sto rizikó su giié mu
sti mira su pedí mu
pu s’ antrokali
Ton cháro, ton cháro
gie mu, gie mu, gie mu
monákrivé mu
ton cháro de th’ afíso
na vgi sto pélago
gia tin pagána tu
kartéri tha tu stíso
cháre tha tu po
pár’ ti mána tu
|