Έκανα τη μοναξιά μου
παραθύρι στα όνειρα μου
κι ήρθε κι έκατσε ένας γλάρος
και μου μίλησε με θάρρος.
Μου ‘πε “κοίτα πως πετάω”
κι από τα ψηλά κοιτάω
έτσι είδα τα όνειρά σου
κι είμαι τώρα εδώ μπροστά σου.
Μου ‘πε κι άλλα μου ‘πε κι άλλα
ώσπου άρχισε ψιχάλα…
“έλα”, μου ‘πε, “πάμε τώρα”
δε φοβόμαστε τη μπόρα…
Θα πετάξουμε παντού
έχω θύελλα στο νου
αστραπή μες στην καρδιά μου
ουρανό τα όνειρά μου.
Έκανα τη μοναξιά μου
παραθύρι στα όνειρά μου
κι ήρθε κι έκατσε ένας γλάρος
και μου μίλησε με θάρρος.
|
Έkana ti monaksiá mu
parathíri sta ónira mu
ki írthe ki ékatse énas gláros
ke mu mílise me thárros.
Mu ‘pe “kita pos petáo”
ki apó ta psilá kitáo
étsi ida ta ónirá su
ki ime tóra edó brostá su.
Mu ‘pe ki álla mu ‘pe ki álla
óspu árchise psichála…
“éla”, mu ‘pe, “páme tóra”
de fovómaste ti bóra…
Tha petáksume pantu
écho thíella sto nu
astrapí mes stin kardiá mu
uranó ta ónirá mu.
Έkana ti monaksiá mu
parathíri sta ónirá mu
ki írthe ki ékatse énas gláros
ke mu mílise me thárros.
|