Νύχτα στη νύχτα η ζωή
ξυπνάει, και τη μέρα
πηγαίνει με τον έρωτα
το θάνατο πιο πέρα.
Νύχτα στη νύχτα εμείς οι δυο
ξέρουμε τι μας δένει
νύχτα στη νύχτα μια φωτιά
μέσα μας δεν πεθαίνει.
Γυναίκα είναι η ζωή, το χείλι της σταφύλι,
κι άντρας ο έρωτας, κρασί, μεθύσι ως τον Απρίλη.
Χωρίς αιτία ν’ αγαπάς, κι η νύχτα περισσεύει.
Με κάθε αιτία να πονάς, κι η μέρα λιγοστεύει.
Νύχτα στη νύχτα το κρασί
γλυκόξινο κυλάει,
στο σώμα μέσα μια καρδιά
δεύτερη που χτυπάει.
|
Níchta sti níchta i zoí
ksipnái, ke ti méra
pigeni me ton érota
to thánato pio péra.
Níchta sti níchta emis i dio
ksérume ti mas déni
níchta sti níchta mia fotiá
mésa mas den petheni.
Gineka ine i zoí, to chili tis stafíli,
ki ántras o érotas, krasí, methísi os ton Apríli.
Chorís etía n’ agapás, ki i níchta perissevi.
Me káthe etía na ponás, ki i méra ligostevi.
Níchta sti níchta to krasí
glikóksino kilái,
sto sóma mésa mia kardiá
defteri pu chtipái.
|