|
Τα ρούχα σου τα πέταξες
και ξάπλωσες κοντά μου
και γρήγορα χτυπάει η καρδιά μου.
Το σώμα σου στο σώμα μου,
κορμιά που γίναν ένα.
Δεν είμαι εδώ απόψε για κανένα.
Γυμνή, γυμνή, αλήθεια μου γυμνή,
εσένα μόνο αγάπησα,
το ψέμα ούτε στιγμή.
Γυμνή, γυμνή, αλήθεια μου γυμνή,
κανείς να μας χωρίσει δεν μπορεί.
Του έρωτα γλυκόλογα
στ’ αυτί μου ψιθυρίζεις.
Στην κόλαση με πας και με γυρίζεις.
Ανάψανε τα αίματα
και πια δεν κάνω πίσω.
Αλήθεια μου, στο ψέμα πώς να ζήσω;
|
Ta rucha su ta pétakses
ke ksáploses kontá mu
ke grígora chtipái i kardiá mu.
To sóma su sto sóma mu,
kormiá pu ginan éna.
Den ime edó apópse gia kanéna.
Gimní, gimní, alíthia mu gimní,
eséna móno agápisa,
to pséma ute stigmí.
Gimní, gimní, alíthia mu gimní,
kanis na mas chorísi den bori.
Tu érota glikóloga
st’ aftí mu psithirízis.
Stin kólasi me pas ke me girízis.
Anápsane ta emata
ke pia den káno píso.
Alíthia mu, sto pséma pós na zíso;
|
