Σ’ αγαπάω γιατί βλέπω στα μάτια,
τα υγρά σου τα μάτια, τον πόνο,
γιατί μόνη σου κάνεις της ζωής
το μεγάλο το δρόμο,
σ’ αγαπάω γιατί έχεις στα στήθια
μια καρδιά φορτωμένη αγάπη,
γιατί ζεις μες στη νύχτα
και ποτέ σου δεν κόλλησες λάσπη.
Αλλά και μόνο γιατί είσαι γυναίκα της νύχτας σ’ αγαπάω,
σε νιώθω, σε θέλω, σε πονάω,
Αλλά και μόνο γιατί είσαι γυναίκα της νύχτας σε προσέχω,
και μάνα μου και αδερφή μου και γυναίκα μου σ’ έχω.
Σ’ αγαπάω γιατί βλέπω στα μάτια,
τα υγρά σου τα μάτια, καλοσύνη,
γιατί βλέπω στα χέρια,
τα ζεστά σου τα χέρια, αγιοσύνη,
σ’ αγαπάω γιατί μέσα στη νύχτα
μοναχή σου τον κόσμο μαθαίνεις,
συγχωρείς τους ανθρώπους
και κανέναν ποτέ δεν πικραίνεις.
Αλλά και μόνο γιατί είσαι γυναίκα της νύχτας σ’αγαπάω,
σε νιώθω, σε θέλω, σε πονάω,
Αλλά και μόνο γιατί είσαι γυναίκα της νύχτας σε προσέχω,
και μάνα μου και αδερφή μου και γυναίκα μου σ’ έχω.
|
S’ agapáo giatí vlépo sta mátia,
ta igrá su ta mátia, ton póno,
giatí móni su kánis tis zoís
to megálo to drómo,
s’ agapáo giatí échis sta stíthia
mia kardiá fortoméni agápi,
giatí zis mes sti níchta
ke poté su den kóllises láspi.
Allá ke móno giatí ise gineka tis níchtas s’ agapáo,
se niótho, se thélo, se ponáo,
Allá ke móno giatí ise gineka tis níchtas se prosécho,
ke mána mu ke aderfí mu ke gineka mu s’ écho.
S’ agapáo giatí vlépo sta mátia,
ta igrá su ta mátia, kalosíni,
giatí vlépo sta chéria,
ta zestá su ta chéria, agiosíni,
s’ agapáo giatí mésa sti níchta
monachí su ton kósmo mathenis,
sigchoris tus anthrópus
ke kanénan poté den pikrenis.
Allá ke móno giatí ise gineka tis níchtas s’agapáo,
se niótho, se thélo, se ponáo,
Allá ke móno giatí ise gineka tis níchtas se prosécho,
ke mána mu ke aderfí mu ke gineka mu s’ écho.
|