Γύρνα και δες, τους χωρισμένους πως δακρύζουν
κοίτα αυτούς που έχουν πάψει να ελπίζουν
κοίτα καλά την δακρυσμένη τη ματιά τους
είναι γιατί έχει ραγίσει η καρδιά τους
Κι ύστερα μίλα μου για χωρισμό
Πες μου το ύστερο το γεια σου
Κι ύστερα κόψε με στα δυο
αν το βαστάει η καρδιά σου
Γύρνα και δες αυτούς που μόνοι ξενυχτάνε
σαν τις σκιές στους δρόμους έρημοι γυρνάνε
Στο πουθενά σέρνουν αργά κάθε τους βήμα
Σαν ναυαγοί μες στη ζωής τ’ άγριο κύμα
Κι ύστερα μίλα μου για χωρισμό
Πες μου το ύστερο το γεια σου
Κι ύστερα κόψε με στα δυο
αν το βαστάει η καρδιά σου.
Γύρνα και δες αυτούς που μόνοι ξενυχτάνε
σαν τις σκιές στους δρόμους έρημοι γυρνάνε
Γύρνα και δες αυτούς που μόνοι ξενυχτάνε
σαν τις σκιές στους δρόμους έρημοι γυρνάνε
|
Girna ke des, tus chorisménus pos dakrízun
kita aftus pu échun pápsi na elpízun
kita kalá tin dakrisméni ti matiá tus
ine giatí échi ragisi i kardiá tus
Ki ístera míla mu gia chorismó
Pes mu to ístero to gia su
Ki ístera kópse me sta dio
an to vastái i kardiá su
Girna ke des aftus pu móni ksenichtáne
san tis skiés stus drómus érimi girnáne
Sto puthená sérnun argá káthe tus víma
San nafagi mes sti zoís t’ ágrio kíma
Ki ístera míla mu gia chorismó
Pes mu to ístero to gia su
Ki ístera kópse me sta dio
an to vastái i kardiá su.
Girna ke des aftus pu móni ksenichtáne
san tis skiés stus drómus érimi girnáne
Girna ke des aftus pu móni ksenichtáne
san tis skiés stus drómus érimi girnáne
|