Την λευτεριά την κράτησα καιρό
για χρόνια στην καρδιά μου
η λευτεριά με κράτησε κι αυτή
ν’ ανοίξω τα φτερά μου.
Για να πάω μακριά, για να μείνω βαθιά
σ’ αυτό π’ αγαπούσα
για να γίνω φωτιά, για να γίνω ζωή
τη ζωή μου κρατούσα.
Τη λευτεριά την κράτησα ψηλά
στα πιο βαθιά όνειρά μου
τη λευτεριά την έκανα ζωή
σκιά στα βήματά μου.
Για να βρω μια γωνιά, να ζεστάνει ξανά,
την πικρή παγωνιά μου
πήρα δρόμο πλατύ, για ν’ ανοίξω στη γη
τα μεγάλα φτερά μου.
Τη λευτεριά κρατάω στην καρδιά
την πίκρα μου αφήνω
τη λευτεριά σαν όνειρο τη ζω
τα μάτια μου σαν κλείνω.
Μες στον μαύρο βοριά, με τη νύχτα κοντά,
μια καρδιά μου ζητούσες,
για να πάω ψηλά, πιο κοντά στη χαρά
λευτεριά με κρατούσες.
Τη λευτεριά την κράτησα καιρό
για χρόνια στην καρδιά μου
η λευτεριά με κράτησε κι αυτή
ν’ ανοίξω τα φτερά μου.
Βήμα βήμα, ξανά σαν λαός που περνά
πίσω αφήνω το κρύο το αφήνω νεκρό
για να πάω εκεί να μιλήσω στον ήλιο.
Για να πάω μακριά
για να γίνω φωτιά
λευτεριά σε κρατούσα.
|
Tin lefteriá tin krátisa keró
gia chrónia stin kardiá mu
i lefteriá me krátise ki aftí
n’ anikso ta fterá mu.
Gia na páo makriá, gia na mino vathiá
s’ aftó p’ agapusa
gia na gino fotiá, gia na gino zoí
ti zoí mu kratusa.
Ti lefteriá tin krátisa psilá
sta pio vathiá ónirá mu
ti lefteriá tin ékana zoí
skiá sta vímatá mu.
Gia na vro mia goniá, na zestáni ksaná,
tin pikrí pagoniá mu
píra drómo platí, gia n’ anikso sti gi
ta megála fterá mu.
Ti lefteriá kratáo stin kardiá
tin píkra mu afíno
ti lefteriá san óniro ti zo
ta mátia mu san klino.
Mes ston mavro voriá, me ti níchta kontá,
mia kardiá mu zituses,
gia na páo psilá, pio kontá sti chará
lefteriá me kratuses.
Ti lefteriá tin krátisa keró
gia chrónia stin kardiá mu
i lefteriá me krátise ki aftí
n’ anikso ta fterá mu.
Oíma víma, ksaná san laós pu perná
píso afíno to krío to afíno nekró
gia na páo eki na milíso ston ílio.
Gia na páo makriá
gia na gino fotiá
lefteriá se kratusa.
|