Δυο βήματα μπροστά, κι είμαι να σκάσω
Με βαραίνει η μοναξιά και πάω σκυφτός
Έχω μείνει εγώ στο ‘‘θα σε ξεπεράσω’’
Και εσύ έφτασες στο ‘‘θύμισε μου ποιος’’
Που υποτίθεται πως ήμουνα θεός
Και είμαι εδώ, είμαι εδώ
Να φωνάζω σ’ αγαπώ
Και να βλέπω στον καθρέφτη τον κανένα
Και είμαι εδώ, είμαι εδώ
Να φωνάζω σε μισώ
Κι ας το ξέρεις, πως θα σκότωνα για σένα
Δυο βήματα μπροστά, και δέκα πίσω
Ποιος τρελός θα το δεχότανε να ζει
Έχω μείνει εγώ στο ‘‘θα σου εξηγήσω’’
Και χιλιόμετρα προχώρησες εσύ
Που υποτίθεται θα κάναμε μαζί
Και είμαι εδώ, είμαι εδώ
Να φωνάζω σ’ αγαπώ
Και να βλέπω στον καθρέφτη τον κανένα
Και είμαι εδώ, είμαι εδώ
Να φωνάζω σε μισώ
Κι ας το ξέρεις, πως θα σκότωνα για σένα
|
Dio vímata brostá, ki ime na skáso
Me vareni i monaksiá ke páo skiftós
Έcho mini egó sto ‘‘tha se kseperáso’’
Ke esí éftases sto ‘‘thímise mu pios’’
Pu ipotíthete pos ímuna theós
Ke ime edó, ime edó
Na fonázo s’ agapó
Ke na vlépo ston kathréfti ton kanéna
Ke ime edó, ime edó
Na fonázo se misó
Ki as to kséris, pos tha skótona gia séna
Dio vímata brostá, ke déka píso
Pios trelós tha to dechótane na zi
Έcho mini egó sto ‘‘tha su eksigíso’’
Ke chiliómetra prochórises esí
Pu ipotíthete tha káname mazí
Ke ime edó, ime edó
Na fonázo s’ agapó
Ke na vlépo ston kathréfti ton kanéna
Ke ime edó, ime edó
Na fonázo se misó
Ki as to kséris, pos tha skótona gia séna
|